Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 1988 r., sygn. II SA 370/88

Gdy w sprawie są dowody bezpośrednie i nie ma przeszkód do przeprowadzenia prawidłowego postępowania dowodowego, zastąpienie ich dowodami pośrednimi stanowi naruszenie przepisów postępowania /art. 7, art. 75, art. 77 par. 1 i art. 80 Kpa/.

 

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Zofii R. na decyzję Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację z dnia 17 czerwca 1985 r. w przedmiocie uprawnień kombatanckich i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zarządu Wojewódzkiego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w W., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.


UZASADNIENIE

Zofia R., urodzona dnia 9 listopada 1919 r., złożyła wniosek o przyjęcie w poczet członków Związku Bojowników o Wolność i Demokrację i przyznanie uprawnień kombatanckich z tytułu działalności w ruchu oporu. Podała przy tym w deklaracji członkowskiej i życiorysie, że od 1940 r. do 1942 r. była członkiem Stowarzyszenia Przyjaciół ZSRR oraz członkiem grupy "Sierp i Młot" na terenie Ch., a od 1942 r. do 1945 r. - członkiem Gwardii Ludowej i Armii Ludowej. Pracowała jako łączniczka dowódcy na powiat P., przewoziła broń i lekturę na terenach Mazowsza Północnego, ukrywała wraz z mężem żołnierzy radzieckich. W 1944 r. brała udział w akcji zrzutów broni przez samoloty radzieckie i utrzymywała wraz z mężem ścisły kontakt z dowódcą Mazowsza Północnego. W końcu 1942 r. nawiązała kontakt na terenie P. i L., często przekazywała tam broń, meldunki i lekturę partyjną. W 1946 r. jej mąż, który wówczas był I sekretarzem PPR w Ch. - powiat P., został zamordowany za działalność partyjną, ona została ciężko pobita, a dom obrabowano. Na potwierdzenie powyższego przedstawiła oświadczenia świadków: 1/ Kazimierza S. /z dnia 31 marca 1976 r./, zweryfikowanego członka Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, który podał, że od 1942 r. był żołnierzem GL i AL i Zofię R. znał od 1942 r., wspólnie z nią pracował do 1945 r. na terenie Ch. powiatu P., P. i S. Była łączniczką GL i AL na tym terenie oraz w W., M. i P., 2/ Stanisława F. /z dnia 3 marca 1975 r./, który podał, że był członkiem GL i AL od 1942 r. do 1945 r. i Zofię R. poznał w roku 1943 na terenie Ch. powiat P. i utrzymywał z nią ścisły kontakt; brali oni udział w odbieraniu zrzutu broni radzieckiej i ukrywaniu żołnierzy radzieckich.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00