Wyrok NSA z dnia 27 sierpnia 2004 r., sygn. FSK 350/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edyta Anyżewska, Sędziowie NSA Adam Bącal, Krystyna Nowak (spr.), Protokolant Teresa Świderska, po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Danuty i Jana S. wniesionej od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 10 grudnia 2003r. Sygn. akt I SA/Wr 2439/01 wydanego w sprawie ze skargi Danuty i Jana S. na decyzję Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w J. z dnia 29 czerwca 2001 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 rok 1. Uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu. 2. Zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz Danuty i Jana S. zwrot kosztów postępowania kasacyjnego w kwocie 3.450 zł (słownie trzy tysiące czterysta pięćdziesiąt złotych).

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2003 r. I SA/Wr 2439/01 Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu oddalił skargę Danuty i Jana S. na decyzję Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w J. z dnia 29 czerwca 2001 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r.

Z uzasadnienia wyroku wynikało, że przedmiotem sporu między podatnikami, a organami podatkowymi było m.in. zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zamontowanie paneli w budynku dawnej stolarni, położonego w S., przy ul. G. 5, odmowa uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opłaty za wieczyste użytkowanie i z tytułu wyłączenia z produkcji rolnej nieruchomości w J. oraz orzeczenie o braku uprawnień do ulgi inwestycyjnej w 1995 r.

Oceniając - pod względem zgodności z prawem - ocenę stanu faktycznego dokonaną przez Izbę Skarbowa Sąd wskazał, iż w aktach administracyjnych sprawy znajdowała się, opracowana na użytek tej sprawy, opinia biegłego z zakresu budownictwa, której przedmiotem było ustalenie zakresu robót wykonanych w obiekcie położonym w S. oraz ocena wpływu tych robót na wartość użytkową obiektu. Z opinii wynikało, że zamontowanie paneli ściennych i sufitowych było modernizacją budynku. Twierdzenie podatników, że panele zostały zamontowane w miejsce wcześniej istniejących okładzin z płyt /najprawdopodobniej paździeżowych/ nie znalazły uzasadnienia w sprawdzalnych dowodach. Zdaniem Sądu opinia biegłego miała dla organu podatkowego walor mocy dowodowej i mogła stanowić podstawę poczynionych przez ten organ ustaleń, a w konsekwencji konkluzji jakie organ wywiódł na jej podstawie co do tego, że wydatki dotyczące montażu paneli, jako stanowiące ulepszenie lokalu, nie mogły być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.