Wyrok NSA z dnia 6 stycznia 2006 r., sygn. II FSK 150/05
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędziowie NSA Jerzy Rypina (spr.), Jan Rudowski, Protokolant Iga Szymańska-Wnęk, po rozpoznaniu w dniu 6 stycznia 2006r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 września 2004 r. sygn. akt III SA/Wr 15/04 w sprawie ze skargi "L." Sp. z o.o. z siedzibą w W/ na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 15 kwietnia 2003 r. (...) w przedmiocie określenia zaległości podatkowej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
II FSK 150/05
U Z A S A D N I E N I E
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 września 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uwzględnił skargę "L." spółki z o.o. w W. i uchylił decyzję Dyrektora izby Skarbowej w W. z dnia 15 kwietnia 2003 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W.-P. z dnia 25 września 2002 r. w przedmiocie określenia zaległości podatkowej z tytułu nieziszczonej sankcji ekonomicznej.
W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż materialnoprawną podstawę załatwienia rozpoznawanej sprawy stanowią przede wszystkim przepisy art. 26-28 w związku z art. 13 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w dacie podjęcia zaskarżonego rozstrzygnięcia. W tych ramach należy zwłaszcza wskazać na przepisy art. 27 ust. 1 i art. 28 ust. 2 przywołanej ustawy, które jednoznacznie wskazują zakres kognicji organów podatkowych w sprawach dotyczących stosowania sankcji ekonomicznej, o której mowa w art. 26 ust. 2 i 3. W art. 27 ust. 1 prawodawca przewidział obowiązek zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego przez organ upoważniony do kontrolowania działalności przedsiębiorców o stwierdzeniu uchybień. Rozwiązanie to koresponduje ewidentnie z obowiązkiem samodzielnego dokonania wpłaty przez przedsiębiorcę, którego dotknęła sankcja ekonomiczna. Wykonanie tego obowiązku ma właśnie kontrolować urząd skarbowy, który - w wypadku niewpłacenia należności pieniężnej, o której mowa w art. 26 ust. 1 i 2 ustawy o badaniach i certyfikacji - został zobowiązany do zawiadomienia o tym fakcie organ kontroli, w celu wystawienia przez ten ostatni organ tytułu wykonawczego, stanowiącego podstawę do przymusowego ściągnięcia tej należności w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /art. 28 ust. 2 tej samej ustaw/. W związku z takimi zapisami ustawowymi trafne jest stwierdzenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w uchwale 7 sędziów tego Sądu z dnia 8 września 2003 r. OPS 2/03 /Prokuratura i Prawo 2003 nr 11 poz. 48/ wywiódł, że ustawa o badaniach i certyfikacji nie wyposażyła urzędów skarbowych w uprawnienie do wydawania decyzji ustalającej wysokość zaległości z tytułu sankcji ekonomicznej.
