Wyrok NSA z dnia 9 maja 2006 r., sygn. I FSK 872/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik (spr.), Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia WSA del. Barbara Kołodziejczak - Osetek, Protokolant Krzysztof Cisłak, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 18 maja 2005 r. sygn. akt I SA/Bd 215/05 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "J." sp. z o.o. w B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia 26 stycznia 2005 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia istnienia nadpłaty w podatku akcyzowym za listopad i grudzień 2001 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "J." sp. z o.o. w B. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w T. kwotę 700 zł /siedemset/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28.05.2005 r., I SA/Bd 215/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy na skutek skargi Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "J." Sp. z o.o. uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia 26.01.2005 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia istnienia nadpłaty w podatku akcyzowym za listopad i grudzień 2001 r. oraz orzekł, iż decyzja ta nie może być wykonana w całości.

W uzasadnieniu do tego wyroku w pierwszej kolejności przybliżono przebieg postępowania przed organami podatkowymi. W tych ramach wskazano, że skarżącą spółka w złożonym w dniu 15.07.2004 r. wniosku o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym za miesiące listopad i grudzień 2001 r. akcentowała niekonstytucyjność przepisów art. 35 ust. 1 ustawy z 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm., zwana dalej "ustawa o podatku akcyzowym"/ oraz par. 19 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia z 22.12.2000 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 119 poz. 1259 ze zm., zwanym dalej "rozporządzenie"/. Wydanego w oparciu o art. 35 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. Wyjaśniono, że zakres podmiotowy art. 35 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym oraz par. 19 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia nie pokrywały się. Oznaczało to, iż podmioty, które na podstawie rozporządzenia stały się podatnikami podatku akcyzowego zostały zaliczonego do tej grupy podatników z mocy aktu rangi podustawowej, co w sposób oczywisty stanowiło naruszenie normy konstytucyjnej wyrażonej w art. 217 Konstytucji RP z 1997 r. Takie stanowisko wsparto, odwołując się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 06.03.2002 r., P 7/00.