Wyrok NSA z dnia 2 marca 2007 r., sygn. II FSK 351/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Gruszczyński, Sędziowie NSA Edyta Anyżewska (sprawozdawca), Jan Rudowski, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Wojciecha C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 2 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Bd 506/05 w sprawie ze skargi Wojciecha C. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 9 czerwca 2005 r. (...) w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Wojciecha C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 grudnia 2005 r. I SA/Bd 506/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Wojciecha C. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 9 czerwca 2005 r. w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów na prowadzenie postępowania egzekucyjnego.

Wojciech C., wniósł zarzuty na podstawie art. 33 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji do postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułów wykonawczych: (...) z uwagi na przedawnienie zobowiązań objętych tymi tytułami.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że nie zostały mu doręczone wymienione tytuły wykonawcze, co narusza art. 32 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Za najistotniejszy uznał jednak zarzut bezprzedmiotowości postępowania egzekucyjnego wobec przedawnienia zobowiązań objętych tymi tytułami. Okoliczność ta winna być przez organ uwzględniona z urzędu. Wobec powstania zobowiązań w latach dziewięćdziesiątych, upływ terminu przedawnienia jest niewątpliwy, nadto w tym czasie nie nastąpiły żadne zdarzenia, które przerwałyby bieg tego terminu.

Postanowieniem z 7 kwietnia 2005 r. Naczelnik (...) Urzędu Skarbowego w T., działając jako wierzyciel, uznał zarzut przedawnienia zobowiązania podatkowego za 1992 r. za zasadny oraz nie uznał zarzutu przedawnienia zobowiązań podatkowych za 1993 i 1994 r.