Wyrok NSA z dnia 6 marca 2008 r., sygn. I OSK 436/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, Sędziowie NSA Barbara Adamiak, Leszek Kiermaszek (spr.), Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2006r. sygn. akt II SA/Wa 1187/06 w sprawie ze skargi I. W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska służbowego i mianowanie na równorzędne stanowisko służbowe 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. zasądza od I. W. na rzecz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę 220 (dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 listopada 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 1187/06, po rozpoznaniu skargi I. W. uchylił decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] oraz utrzymany nią w mocy rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska i mianowania na równorzędne stanowisko służbowe, a nadto orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przytoczył następujący stan sprawy:

Rozkazem personalnym z dnia [...] nr [...] Komendant Główny Policji działając na podstawie art. 32 ustawy z dnia 6 kwietnia 1996 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7 poz. 58 ze zm.) zwolnił z dniem [...] stycznia 2006 r. nadkomisarz I. W. z zajmowanego stanowiska specjalisty zespołu obsługi informacyjnej i SMI Wydziału Wywiadu [...] i z dniem [...] lutego 2006 r. i mianował ją na stanowisko specjalisty w Grupie [...] Komendy Głównej Policji z zachowaniem dotychczasowego uposażenia.

Od decyzji tej - rozkazu personalnego, odwołanie wniosła I. W. zarzucając niewystarczające umotywowanie przeniesienia służbowego, podważając możliwość orzeczenia o przeniesieniu służbowym na podstawie art. 32 ustawy o Policji, a ponadto, że nie była informowana o planowanych zmianach organizacyjnych.