Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. I FSK 57/09
Przepis art. 170 ust. 6 pkt 1 u.p.t.u. należy rozumieć w ten sposób, że chodzi w nim o zastosowanie lub możliwość zastosowania stawki 0 % do eksportu towarów, o których mowa w części wstępnej omawianego przepisu, na terytorium (Wspólnoty przed rozszerzeniem lub nowych państwa członkowskich), z którego nastąpił eksport do Polski. Chodzi więc o zastosowanie lub możliwość zastosowania obowiązujących na terytorium innych państw odpowiedników przepisów art. 18 ust. 3 i 4 u.p.t.u. z 1993 r., a nie o odpowiednie zastosowanie (lub możliwość zastosowania) tych przepisów.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 16 września 2008 r., sygn. akt I SA/Bd 350/08 w sprawie ze skargi D. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia 10 kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie określenia kwoty podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz Dyrektora Izby Celnej w T..
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 16 września 2008 r., sygn. akt I SA/Bd 350/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę D. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z 10 kwietnia 2008 r. nr ... w przedmiocie określenia kwoty podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów.
W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że wymienioną decyzją Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w T. z 24 sierpnia 2007 r. określającą skarżącemu wysokość podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów.
Organy ustaliły bowiem, że 28 kwietnia 2004 r. skarżący zakupił na terenie N. towary, co potwierdzono fakturą z 28 kwietnia 2004 r. Towar został dostarczony do magazynu podatnika w maju 2004 r. W tej sytuacji zastosowanie znalazł art. 170 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej u.p.t.u.). Dyrektor Izby Celnej utrzymując w mocy rozstrzygnięcie pierwszoinstancyjne, wyjaśnił, że w stanie faktycznym sprawy nie można było ustalić daty wprowadzenia towaru do wolnego obrotu, w związku z czym w oparciu o art. 170 ust. 7 u.p.t.u. przyjęto, iż dniem tym był dzień przyjęcia towaru do magazynu. Zdaniem organu odwoławczego skarżący błędnie traktuje "dostarczenie" wymienione w art. 170 ust. 6 u.p.t.u. jako fizyczne otrzymanie towaru. W ocenie organu "dostarczenie" należy rozumieć jako nabycie towaru, natomiast kiedy i komu towar został faktycznie wydany oraz kiedy dotarł on do skarżącego nie ma wpływu na byt samej transakcji. Ponadto z żadnego zapisu faktury nie wynikało, że właścicielem towaru aż do dnia fizycznego dostarczenia pozostawał jego sprzedawca. Zdaniem organu w przedmiotowej sprawie nie zaistniała również żadna sytuacja, o której mowa w art. 170 ust. 8 u.p.t.u. skutkująca niepowstaniem obowiązku podatkowego.
