Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2010 r., sygn. I OSK 488/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.), Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska, Sędzia WSA del do NSA Maria Werpachowska, Protokolant Maciej Kozłowski, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych "S." Sp. z o.o. w C. i Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 grudnia 2008r. sygn. akt II SA/Gl 668/08 w sprawie ze skargi Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] kwietnia 2008r. nr [...] w przedmiocie odmowy ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 1 grudnia 2008 r., sygn. akt II SA/Gl 668/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] Wojewoda Śląski utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Częstochowy z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] o odmowie udzielenia zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie okablowania na nieruchomościach położonych w C., zabudowanych budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi, wchodzącymi w skład zasobu mieszkaniowego Spółdzielni Mieszkaniowej "M." w C.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że na wniosek S. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C., zostało wszczęte postępowanie w sprawie udzielenia zezwolenia na zakładanie i przeprowadzanie okablowania do przesyłu sygnału internetowego.

W toku postępowania ustalono, że S. Sp. z o.o. jest operatorem w rozumieniu regulacji zawartych w ustawie Prawo telekomunikacyjne, zaś nieruchomości objęte wnioskiem spółki znajdują się na terenie nieobjętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W związku z tym, zgodnie z treścią art. 124 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, inwestor winien był uzyskać decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Brak tej decyzji oznacza, że nie została spełniona jedna z podstawowych przesłanek warunkujących uzyskanie zezwolenia na zajęcie nieruchomości w trybie art. 124 ustawy o gospodarce nieruchomościami.