Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. II OSK 99/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Borkowska /spr./ Sędziowie sędzia NSA Joanna Banasiewicz sędzia del. NSA Zdzisław Kostka Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych M. I. oraz [...] Spółka z o.o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 września 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 868/08 w sprawie ze skargi M. I. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności aktu nadania ziemi 1. oddala skargę kasacyjną M. I., umarza postępowanie ze skargi kasacyjnej [...] Spółka z o.o. w Poznaniu.

Uzasadnienie

I Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Decyzją z dnia 29 sierpnia 2003 r., po rozpoznaniu wniosku M. I. -następcy prawnego A. R. - Wojewoda Wielkopolski stwierdził nieważność dokumentu nadania ziemi K. W. z dnia [...] grudnia 1954 r. W uzasadnieniu swego stanowiska podał, że w księdze wieczystej sporne grunty zostały ujęte na rzecz K. W., jednocześnie jednak nie została zamknięta księga w której wpisany jest A. R. Z zaświadczenia stanowiącego podstawę dokonania wpisu na rzecz K. W. wynika, że przedmiotowe grunty przeznaczone były na cele reformy rolnej w myśl art. 2 ust. 1 lit. b/ dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13). Uznając kwestię czy grunty te faktycznie zostały znacjonalizowane i przeszły na Skarb Państwa za zagadnienie wstępne, do którego rozpatrzenia właściwy jest sąd powszechny zobowiązał skarżącą do wystąpienia ze stosownym powództwem. Sąd Okręgowy w P. (sygn. akt II Ca 438/02) stwierdził jednakże, iż ustalenie to może zostać dokonane samodzielnie przez organ administracyjny. W związku z powyższym organ I instancji podniósł, że zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b/ nacjonalizacji podlegały nieruchomości o charakterze rolniczym stanowiące własność obywateli Rzeszy, nie-Polaków i obywateli polskich narodowości niemieckiej. W ocenie organu uznać należy, że A. R. był narodowości polskiej. Zatem należało stwierdzić, że nie nastąpiła nacjonalizacja jego majątku na mocy powołanego wyżej przepisu. Tym samym przedmiotowe ziemie zostały nadane K.W., mimo że Skarb Państwa nie stał się ich właścicielem w oparciu o dekret o przeprowadzeniu reformy rolnej. Nadanie ziemi stanowiącej własność osoby fizycznej należy, zdaniem organu, zakwalifikować jako rażące naruszenie prawa.