Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 14 marca 2012 r., sygn. II FSK 1795/10

Skoro ustawodawca w art. 23 u.p.d.o.f. wyraźnie wyłącza tylko niektóre niewypłacone należności spod pojęcia kosztów, to oznacza, że pozostałe z nich - jeśli zostały poniesione, choćby nie były faktycznie uiszczone - mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeśli tylko spełniają ogólne przesłanki zaliczalności do tych kosztów art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Nie będzie kosztem uzyskania przychodu taki wydatek, który oceniany w sposób obiektywny, nie może prowadzić do osiągnięcia przychodów, ani też nie może mieć wpływu na uzyskiwany przychód bądź jego źródło. Pozwala to więc na wyciągnięcie wniosku, że podatnik ma możliwość odliczenia wszelkich faktycznie poniesionych kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a zatem, że ich poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W tym zakresie konieczne jest zatem zachowanie szczególnej staranności podatnika.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 19 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 250/10 w sprawie ze skargi W. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 2 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie, 2) zasądza od W. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 11 688 (słownie: jedenaście tysięcy sześćset osiemdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 19 maja 2010 r., I SA/Ol 250/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie - po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2010 r. sprawy ze skargi W. R. (dalej: "podatnik") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. (dalej: "Dyrektor IS") z dnia 2 lutego 2010 r., nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych - (1) uchylił zaskarżoną decyzję, (2) określił, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu, (3) zasądził od Dyrektora IS na rzecz podatnika kwotę 16.193 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Jako podstawę prawną powołano art. 145 § 1 pkt 1 lit. a/ i c/, art. 152, art. 200 i art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00