Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 957/11

Wyrażona w art. 121 O.p. zasada prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych oznacza m.in., iż obywatel działający w dobrej wierze i w zaufaniu do informacji otrzymanych od organu podatkowego, nie może ponosić konsekwencji w sytuacji wprowadzenia go w błąd przez tenże organ. Dyrektor Izby Skarbowej miał w pełni świadomość, że ma do czynienia ze stroną, która jest nieporadna w zakresie procedury oraz terminologii podatkowej. Sformułowanie zatem pod adresem tej strony wezwania w celu ustosunkowania się przez nią do zagadnienia, co do którego nie miała ona świadomości skutków takiej lub innej odpowiedzi, przy jednoczesnym "podsunięciu" jej - w ramach możliwości wyboru - odpowiedzi, której wybór ze względów prawnych czynił jej żądanie bezskutecznym, uznać należy za wyjątkowo nielojalne działalnie wobec obywatela.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.), Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia WSA (del) Roman Wiatrowski, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1363/10 w sprawie ze skargi D.Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 2 listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązania podatnika w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do maja 2002 r., od września do grudnia 2002 r. oraz wrzesień i październik 2003 r. oddala skargę kasacyjną