Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 14 marca 2012 r., sygn. I FSK 2163/11

Obalenie domniemania doręczenia zastępczego oznacza, że pismo nie zostało w ogóle doręczone. Konieczne jest zatem powtórne dokonanie doręczenia przez organ podatkowy. W sytuacji, gdy organ podatkowy otrzymał przesyłkę od matki podatnika z informacją, że nie jest domownikiem oraz ustalenia, że nie mieszka pod tym samym adresem co podatnik, organ miał prawo uznać, że w sprawie domniemanie dotyczące doręczenia zostało obalone.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia NSA Krystyna Chustecka (spr.), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 września 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 837/11 w sprawie ze skargi A. M. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 5 maja 2011 r. nr [....] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie podatku od towarów i usług za grudzień 2004 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od A. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 września 2011r., sygn. akt I SA/Łd 837/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu skargi A. M. uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 5 maja 2011 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie podatku od towarów i usług za grudzień 2004 r.

Z przedstawionego przez Sąd I instancji stanu sprawy wynikało, że decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia 17 listopada 2010r. została po raz pierwszy wysłana na adres skarżącego (P., [...] S.) w dniu 18 listopada 2010r. i odebrana przez matkę skarżącego w dniu 19 listopada 2010r., a następnie przez nią odesłana do Urzędu Skarbowego w L. z informacją, że osoba odbierająca ją - J. M. - nie mieszka z synem i nie ma z nim kontaktu. Decyzja wpłynęła do organu podatkowego w dniu 25 listopada 2010r., a następnie - w dniu 29 listopada 2010r. została ponownie wysłana na adres zamieszkania skarżącego. Pomimo dwukrotnego awizowania - pierwszego w dniu 30 listopada 2010r., powtórnego w dniu 8 grudnia 2010r. - nie została przez niego odebrana. Wobec powyższych okoliczności decyzja ta została uznana za doręczoną w trybie art. 150 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm). Za dzień doręczenia decyzji wymiarowej organ uznał 14 grudnia 2010r., co oznacza, że termin do wniesienia od niej odwołania, upłynął dnia 28 grudnia 2010r., natomiast odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia zostało nadane za pośrednictwem poczty dnia 12 stycznia 2011r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00