Wyrok NSA z dnia 11 października 2012 r., sygn. I FSK 1965/11

Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, skarżący nie może podważyć ustaleń faktycznych, stanowiących podstawę do przyjęcia przez organy podatkowe, iż skarżący nie ma prawa do odliczenia VAT z faktur, które stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane. Nie ma bowiem możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa materialnego w sytuacji, gdy nie zakwestionowano równocześnie ustaleń stanu faktycznego, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 11 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Go 219/11 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 7 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2009 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 13 lipca 2011r. sygn. akt I SA/Go 219/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. oddalił skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 7 stycznia 2011r. Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika P. Urzędu Skarbowego w Z. z dnia 28 września 2010 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za sierpień 2009 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny będący podstawą rozstrzygnięcia Sąd I instancji podał, że P. K. (zwany dalej: skarżącym) w sierpniu 2009 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe "K.". W ramach prowadzonej działalności gospodarczej ww. świadczył usługi transportowe przewozu drewna oraz prowadził sprzedaż drewna. Na skutek przeprowadzonej kontroli organ podatkowy I instancji nie stwierdził nieprawidłowości w rozliczeniu VAT należnego za ten okres. Natomiast w zakresie podatku naliczonego postępowanie wykazało, że w deklaracji VAT-7 za sierpień 2009 r. podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT: nr [...]/2009 z dnia 1 sierpnia 2009 r., i nr [...]/2009 z dnia 14 sierpnia 2009 r., wystawionych przez Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowo Handlowe "D." s.c, ul. S. [...], [...] K., tytułem sprzedaży towaru w postaci kantówki na łączną wartość netto 55.725,20 zł, VAT 12.259,54 zł. Organ podatkowy l instancji stwierdził, że wystawione przez P.P.U.H. "D." s.c. na rzecz P.U.H. "K." P. K. ww. faktury VAT stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane, a dostawa towarów nie miała miejsca. Według organu podatkowego I instancji podatnik dysponował wprawdzie towarem, który został następnie odsprzedany, jednakże towar ten nie pochodził od "D." s.c. Pomiędzy stronami wskazanymi na ww. fakturach VAT nie doszło do rzeczywistego obrotu drewnem, a towar, którym dysponował P. K., był towarem niewiadomego pochodzenia. Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; zwanej dalej "ustawą o VAT"), organ podatkowy I instancji w powołanej na wstępie decyzji stwierdził, że ww. faktury VAT nie mogą stanowić podstawy do odliczenia wynikającego z nich podatku naliczonego w wysokości 12.260 zł., w związku z czym dokonano określono odmiennego rozliczenia VAT niż to uczynił w deklaracji podatkowej za sierpień 2009 r. Na skutek wniesionego odwołania organ odwoławczy ww. decyzją utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego I instancji.