Wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. I GSK 1482/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała Sędzia NSA Maria Myślińska (spr.) Sędzia del. WSA Ireneusz Fornalik Protokolant Patrycja Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. Spółki z o.o. w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 lipca 2011 r. sygn. akt VIII SA/Wa 203/11 w sprawie ze skargi K. Spółki z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W., 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz K. Spółki z o.o. w R. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 8 lipca 2011 r., sygn. akt VIII SA/Wa 203/11, oddalił skargę K. Sp. z o.o. z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego, z następującym uzasadnieniem.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. Dyrektor Izby Celnej w W., po rozpatrzeniu odwołania K. Sp. z o. o. z siedzibą w R., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. z dnia [...] września 2010 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za sierpień 2005 r. w kwocie 3.261 zł. Jako podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia organ odwoławczy powołał m.in. przepisy art. 65 ust. 1 i ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.; dalej: u.p.a.), § 3 ust. 1 i ust. 3 pkt 1 oraz § 4 ust. 1 - 2 i ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.; dalej: rozporządzenie).

Organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania w sprawie i powołał się na ustalenia faktyczne dokonane przez organ I instancji po ponownym przeprowadzeniu postępowania podatkowego. Pierwotna decyzja tego organu z [...] marca 2008 r. określająca Spółce zobowiązanie w kwocie 11.315 zł została bowiem uchylona z powodu naruszenia przepisów postępowania, konieczności uzupełnienia materiału dowodowego, a także jego ponownej oceny, mając na względzie dotychczas zapłacony przez Spółkę podatek, według stawki preferencyjnej. Z ustaleń faktycznych wynika, że Spółka w ramach działalności gospodarczej dokonywała sprzedaży oleju opałowego m.in. osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Czynności tych dokonywała w siedzibie przedsiębiorstwa i w punkcie sprzedaży (sklep), pobierając od nabywców oświadczenia, o których mowa w § 4 ust. 1 rozporządzenia, o wykorzystaniu zakupionego oleju opałowego na cele grzewcze. W wyniku dokonanej przez organy ponownej weryfikacji oświadczeń, ostatecznie zakwestionowano 35 oświadczeń (dotyczących sprzedaży 3.443 litrów oleju) w rozliczeniu za sierpień 2005 r., które nie spełniały wymogów zawartych w § 4 ust. 2 rozporządzenia. Ich wadliwość polegała na tym, iż osoby wymienione w tych oświadczeniach nie figurowały w ewidencji ludności Urzędu Miejskiego w R., bądź też były zameldowane pod innym adresem. Zdaniem organów, Spółka bezpodstawnie zastosowała zatem stawkę preferencyjną przewidzianą dla opodatkowania sprzedaży oleju opałowego osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Zaniżyła więc zobowiązanie w podatku akcyzowym poprzez bezpodstawne stosowanie stawki podatku w kwocie 233 zł zamiast 1.180 zł od 1.000 litrów. W konsekwencji Naczelnik Urzędu Celnego określił Spółce zobowiązanie w podatku akcyzowym na kwotę 3.261 zł, gdyż przyjęcie oświadczeń niezgodnych z wymogami określonymi w § 4 ust. 2 rozporządzenia powoduje utratę prawa do zastosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego. Stanowisko to podzielił Dyrektor Izby Celnej.