Wyrok NSA z dnia 24 maja 2013 r., sygn. I GSK 408/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędziowie NSA Hanna Kamińska Małgorzata Rysz Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 27 października 2011 r. sygn. akt III SA/Po 397/11 w sprawie ze skargi P. D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P. D. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w P. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem objętym skargą kasacyjną Wojewódzki Sąd Administracyjny w P., działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej jako: p.p.s.a.), oddalił skargę P. D. (prowadzącego działalność gospodarczą jako F. H. "D.") na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] marca 2011 r. Wspomniana decyzja utrzymała w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...] listopada 2009 r., którą określono P. D. zobowiązanie w podatku akcyzowym za styczeń 2005 r. w wysokości 1.693 zł.

Referując stan faktyczny, Sąd I instancji stwierdził, iż organy podatkowe wskazały, że w wyniku przeprowadzonej w stosunku do P. D. kontroli podatkowej (udokumentowanej protokołem kontroli z dnia 16 czerwca 2008 r.) stwierdzono nieprawidłowości w zakresie dokumentowania przeznaczenia sprzedaży oleju opałowego na cele opałowe i grzewcze. W toku prowadzonego postępowania podatkowego poddano analizie przedstawione przez stronę oświadczenia nabywców o przeznaczeniu oleju opałowego oraz faktury sprzedaży również w zakresie transakcji dokonanych na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Spośród 547 osób występujących w oświadczeniach jako nabywcy oleju opałowego w latach 2005 - 2006, właściwe urzędy miast i gmin potwierdziły zgodność danych personalnych jedynie 26 z nich. Efektem weryfikacji oświadczeń było stwierdzenie, że z ogólnej ilości 410 896,8 litrów sprzedanego oleju, skarżący udokumentował 400 977,8 litrów oświadczeniami nabywców zawierającymi nieprawdziwe dane, co stanowi 97% sprzedaży. W odniesieniu do okresu, którego dotyczy niniejsze postępowanie (styczeń 2005 r.) P. D. dokonał 12 transakcji sprzedaży oleju opałowego 11 osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej, z czego 3 transakcje zostały potwierdzone, zaś 7 nabywców nie figurowało w ewidencji ludności właściwej dla adresów podanych w oświadczeniach, a jedna osoba oświadczyła, że ze względu na stan zdrowia nie jest w stanie udzielić wiążącej odpowiedzi. Tym samym z ogólnej ilości 2.565 litrów oleju opałowego sprzedanego w styczniu 2005 r., transakcje dotyczące 1.415 litrów zostały udokumentowane oświadczeniami zawierającymi nieprawdziwe dane odbiorców. Z uwagi na to Naczelnik Urzędu Celnego uznał, że sprzedaż przez stronę oleju opałowego - w zakresie, w jakim nie została potwierdzona prawidłowymi oświadczeniami nabywców - była dokonywana na rzecz nieznanych odbiorców i to z przeznaczeniem nie na cele opałowe, lecz do napędu pojazdów silnikowych. W konsekwencji, jak podał WSA, organ I instancji decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. opodatkował sprzedaż oleju opałowego na cel niezgodny z jego przeznaczeniem, stosując podwyższoną stawkę akcyzy na podstawie art. 65 ust. 1a ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), dalej również jako: u.p.a. Po rozpatrzeniu odwołania strony, Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...] marca 2011 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Organ odwoławczy za niebudzące wątpliwości uznał zaniedbania strony w wykonaniu obowiązków wynikających z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.). Dyrektor Izby Celnej za ewidentne naruszenie przepisów rozporządzenia uznał przyjmowanie za wiarygodne oświadczeń bez wpisanego numeru PESEL nabywców, w sytuacji gdy nazwiska kontrahentów powtarzały się pod innymi adresami zamieszkania lub dla jednego adresu zamieszkania wskazywane były osoby o różnych personaliach. W zdecydowanej większości oświadczenia nie wskazywały typu i rodzaju urządzeń grzewczych. Zdaniem organu, ostrożność sprzedawcy powinien również wzbudzić fakt nieczytelnego wypełniania oświadczeń. Dyrektor Izby Celnej stwierdził, że organy podatkowe nie były w stanie na podstawie danych zawartych w tych oświadczeniach zweryfikować, czy nabywcy oleju opałowego w rzeczywistości wykorzystali go zgodnie z przeznaczeniem.