Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2013 r., sygn. I OSK 513/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie NSA Ewa Dzbeńska (spr.) del. WSA Jacek Fronczyk Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 343/12 w sprawie ze skargi Fundacji I. im. [...] z siedzibą w K. na bezczynność partii politycznej [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od partii politycznej [...] na rzecz S. kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 października 2012 r., sygn. akt II SAB/Wa 343/12 oddalił skargę Fundacji I. im. [...] na bezczynność partii politycznej [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 25 kwietnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Wnioskiem z 25 kwietnia 2012 r. Fundacja I. im. [...] z siedzibą w K. zwróciła się do partii [...], na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.), o udostępnienie sposobu ustalenia wysokości składek członkowskich w partii [...] oraz o udostępnienie dokumentów, na podstawie których składka członkowska jest w partii ustalana.
Pismem z 19 czerwca 2011 r. partia [...] odmówiła udostępnienia wnioskowanej informacji uznając, że informacje te nie stanowią informacji publicznej. W jej ocenie, w powołanej ustawie partie polityczne zostały umieszczone w katalogu podmiotów obowiązanych do udzielenia informacji publicznej niejako dodatkowo, o czym świadczy analiza art. 4 i 6 tejże ustawy. Zasadniczym zakresem podmiotowym ustawy objęte są bowiem władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne. Dlatego też obowiązki partii powinny być ujmowane dość wąsko. Nawiązując do treści art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy, partia [...] wskazała, że obowiązek w nim określony nałożono jedynie na podmioty określone w art. 4 ust. 1 ustawy, podkreślając dodatkowo, że dochód ze składek członków partii politycznej nie jest majątkiem publicznym, gdyż pochodzi ze środków prywatnych członków. Kwestie składek nie podlegają w ogóle pod pojęcie "spraw publicznych", nie stanowią również "danych publicznych". Polityka składkowa danej korporacji nie należy do materii ważkiej dla ogółu, jest sprawą wewnętrzną, nie oddziałującą bezpośrednio na sprawy publiczne.
