Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. I FSK 38/14

Na gruncie art. 10 ust. 1, art. 11 ust. 1 i 2 , art. 12 i art. 21 ust. 1 P.u.n. przesłanka ogłoszenia upadłości w żaden sposób nie wiąże się ze stanem majątkowym dłużnika i ma zastosowanie zawsze (z wyjątkiem sytuacji przedstawionej w art. 12 P.u.n.), gdy dłużnik faktycznie zaprzestanie płacenia choćby części swoich zobowiązań.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA del. Hieronim Sęk (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 25 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Rz 382/13 w sprawie ze skargi Z. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 2 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej skarżącego jako byłego prezesa zarządu Przedsiębiorstwa D. spółki z o.o. za zaległości podatkowe w podatku od towarów i usług za wrzesień 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z.P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Przedmiot skargi kasacyjnej

1.1. Skarga kasacyjna została wniesiona przez Z.P. (dalej: Strona lub Skarżący) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 25 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Rz 382/13, którym oddalono skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. (dalej: Dyrektor IS) z dnia 2 kwietnia 2013 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności podatkowej byłego członka zarządu spółki za jej zaległość podatkową w podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za wrzesień 2008 r.

2. Stan sprawy przyjęty do wyrokowania przez Sąd pierwszej instancji

2.1. Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. decyzją z dnia 20 grudnia 2012 r. orzekł o powyższej odpowiedzialności podatkowej Strony za zaległości D. Sp. z o.o. (dalej: Spółka), przyjmując w szczególności, że: - upadłość Spółki został ogłoszona przez Sąd Rejonowy w R. postanowieniem z dnia 7 listopada 2008 r.; - ten sam Sąd stwierdził zakończenie postępowania upadłościowego postanowieniem z dnia 7 czerwca 2011 r.; - Spółka w deklaracji VAT-7 wykazała podatek VAT do zapłaty i była zobowiązana do jego wpłaty do dnia 27 października 2008 r., czego jednak nie uczyniła; - Z.P. był prezesem Spółki od dnia 6 lipca 1996 r. do dnia ogłoszenia upadłości, a w okresie kiedy nastąpiła wymagalność ww. należności był jedynym członkiem zarządu; - w sprawie nie była prowadzona egzekucja w ścisłym tego słowa znaczeniu z uwagi na fakt ogłoszenia upadłości Spółki; - przesłankę bezskuteczności egzekucji należało uznać za spełnioną, ponieważ prowadzone w ramach postępowania upadłościowego czynności zmierzające do zaspokojenia wierzyciela należności publicznoprawnych okazały się nieskuteczne, a od chwili ogłoszenia upadłości nie było możliwości prowadzenia odrębnej egzekucji administracyjnej; - nie jest istotne, że jeszcze przed ogłoszeniem upadłości został ustanowiony przez sąd upadłościowy tymczasowy nadzorca sądowy; - rola tego nadzorcy ograniczała się tylko do kontroli Spółki w zakresie czynności przekraczający zwykły zarząd; - zapłata zobowiązań podatkowych mieści się w zakresie czynności zwykłego zarządu; - Strona nie złożyła w terminie wniosku o upadłość; - przesłanka do zgłoszenia upadłości w postaci zaprzestania regulowania zobowiązań zaistniała najpóźniej na dzień 31 sierpnia 2008 r., a więc dwutygodniowy termin do zgłoszenia upadłości upłynął z dniem 14 września 2008 r.; - takiej oceny nie mogła zmienić okoliczność częściowego regulowania zobowiązań; - niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nie nastąpiło bez winy Strony; - nie wykazała ona bowiem żadnych istotnych okoliczności, które mogłyby przemawiać za tym że nie mogła terminowo złożyć takiego wniosku; - w szczególności nie stanowiła takiej okoliczności choroba, która mimo, że jak wynika z orzeczenia lekarza orzecznika ZUS oznaczała problemy z samodzielną egzystencją, nie skutkowała rezygnacją Strony z działalności w charakterze jedynego członka zarządu Spółki; - Strona nie wskazała mienia Spółki, z którego można było zaspokoić w znacznej części należności publicznoprawne.