Wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2015 r., sygn. I FSK 2081/13

Dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy podatkowej musi być dominującym celem postępowania podatkowego, a zwłaszcza tej jego części, która nazywana jest postępowaniem dowodowym. W postępowaniu tym przyjęto również jako obowiązującą zasadę swobodnej oceny dowodów (art. 191 O.p.). W myśl tej zasady organy podatkowe nie są skrępowane regułami dotyczącymi wartości poszczególnych dowodów, orzekają na podstawie własnego przekonania, popartego zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego. Nakłada ona też na organy podatkowe obowiązek oceny wszystkich zebranych w sprawie dowodów, każdego z nich z osobna i we wzajemnych ich związku.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski (spr.), Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Artur Mudrecki, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "W." Sp. z o. o. w M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 czerwca 2013 r. sygn. akt III SA/Gl 508/13 w sprawie ze skargi "W." Sp. z o. o. w M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 13 grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za III kwartał 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "W." Sp. z o. o. w M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 900 (słownie: dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem 21 czerwca 2013 r., sygn. akt: III SA/Gl 508/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę W. sp. z o.o. (dalej: "spółka", "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 13 grudnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. z dnia 26 września 2012 r. określającą spółce zobowiązanie podatkowe za III kwartał 2007 r. w wysokości 31.013 zł. Organy podatkowe zakwestionowały prawo spółki do odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktury nr [...] wystawionej w dniu 28 września 2007 r. przez D. K.K., G. K. Sp. J., stwierdzając, że dokumentowała ona fikcyjną transakcję montażu pochwytów naściennych w budynku Ośrodka Rehabilitacji Narządu Ruchu w K., jak również na tej podstawie, że fikcyjna okazała się poprzedzająca ją transakcja podwykonania wskazanych robót, stwierdzona fakturą VAT nr [...], wystawiona w dniu 29 września 2007 r. przez A. A.M. Organy przyjęły bowiem, że o fikcyjności transakcji świadczył fakt, że firma podwykonawcza A. A.M., której D. miał zlecić podwykonanie usługi na rzecz spółki, wystawiała jedynie puste faktury VAT. Nadto w samej dokumentacji D. nie stwierdzono umów z innymi podmiotami na podwykonanie wskazanych robót montażowych. Także żaden z jej pracowników nie potwierdził, że wykonała ona usługę montażu podchwytów naściennych. O fikcyjności transakcji według organu świadczył również fakt, że spółka nie zgłosiła generalnemu wykonawcy, mimo obowiązujących przepisów prawa cywilnego, firmy D. jako podwykonawcy. Mając to na uwadze organy za niewiarygodne uznały twierdzenie, że ww. firma prowadziła na terenie budowy w K. prace dla spółki bez wiedzy B. S.A. W konsekwencji stwierdziły, że zgromadzony materiał dowodowy jednoznacznie potwierdził tezę, że skarżąca naruszyła w przedmiotowej sprawie art. 86 ust. 1 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: "ustawa o VAT").