Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. II FSK 211/13

Z chwilą upływu 5-letniego terminu przedawnienia podatnik musi zostać poinformowany, że przedawnienie nie następuje, bo jego bieg został zawieszony w związku z wszczęciem postępowania karnoskarbowego. Zasada zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa wymaga, żeby podatnik wiedział, czy jego zobowiązanie podatkowe przedawniło się, czy nie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 677/12 w sprawie ze skargi R. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania podatkowego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi na rzecz R. W. kwotę 320 (słownie: trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 sierpnia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 677/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę R. (dalej jako "Skarżący") na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 kwietnia 2012 r. w przedmiocie zawieszenia z urzędu prowadzonego postępowania podatkowego w przedmiocie zryczałtowanego podatku od przychodów ewidencjonowanych za 2005 r.

Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że w toku kontroli, jak również w toku postępowania podatkowego stwierdzono, że Skarżący nie wykazał przychodu ze sprzedaży towarów nabytych od kontrahentów z Francji. Organ podatkowy wskazał, iż Skarżący nie przedstawił żadnych dokumentów potwierdzających przeprowadzenie powyższych transakcji. Skarżący przesłuchany w dniu 18 kwietnia 2011 r. w charakterze strony, na okoliczność różnic w obrotach wewnątrzwspólnotowych zawartych w informacjach VIES, a dokumentami okazanymi do kontroli, zasugerował, że kontrahenci unijni, którzy wchodzili w posiadanie jego numeru NIP mogli wykorzystać to dla celów ewidencjonowania sprzedaży dokonanej nie zawsze na rzecz Skarżącego. Powyższa kwestia nie została więc w sposób wyczerpujący wyjaśniona. Z jednej strony organ podatkowy dysponował informacjami z systemu VIES, dotyczącymi danych wykazanych w deklaracjach składanych przez kontrahentów z Francji, z drugiej strony zeznaniami Skarżącego. W celu prawidłowego określenia wysokości zobowiązania podatkowego niezbędnym było uzyskanie informacji potwierdzających, czy transakcje miały miejsce, czy Skarżący nabył towary, które zostały zadeklarowane przez kontrahentów z Francji. W tej sytuacji dla wyjaśnienia zagadnienia wielkości dostaw koniecznym stało się wystąpienie na podstawie art. 26 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U z 1977 r. Nr 1, poz. 5) - powoływanej dalej jako "Umowa między Polską a Francją", do władz podatkowych Francji z wnioskami o udzielenie informacji w zakresie dokonywanych przez Skarżącego zakupów we Francji.