Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 25 listopada 2015 r., sygn. II FSK 1019/14

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia WSA (del.) Dariusz Kurkiewicz (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. "G." S.A. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 1177/13 w sprawie ze skargi M. "G." S.A. z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z dnia 29 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 19 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 1177/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. S.A. w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z 29 marca 2013 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 r.

Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:

Decyzją z 27 września 2012 r. Wójt Gminy K. określił Skarżącej zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie 112.360 zł. uznając, iż zakupione przez stronę grunty o powierzchni 13,7024 ha za grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i przyjął stawkę podatkową przewidzianą dla tego rodzaju gruntów. W uzasadnieniu organ podatkowy pierwszej instancji wyjaśnił, że w jego ocenie w sprawie nie wystąpiła przesłanka względów technicznych, o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010r. Nr 95, poz. 613 ze zm.; dalej: u.p.o.l.). Stąd też grunty znajdujące się w posiadaniu strony powinny być opodatkowane najwyższą stawką podatkową. Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji powołany przez spółkę niejasny zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy K. ma charakter prawny a nie techniczny. Przeszkoda ta nie tkwi w substancji przedmiotu opodatkowania, a tym samym nie stanowi względów technicznych. Ponadto z informacji uzyskanych przez organ podatkowy pierwszej instancji wynika, że ww. grunty nie są skarżone (pismo Referatu Budownictwa i Gospodarki Przestrzennej Urzędu Gminy K. z dnia 4 kwietnia 2011 r. a spółka otrzymała zapewnienie dostawy mediów (pismo spółki z dnia 1 marca 2012 r.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00