Wyrok NSA z dnia 6 maja 2016 r., sygn. II FSK 838/14

Działalność w specjalnej strefie ekonomicznej kończy się dopiero z dniem złożenia wniosku o wygaśnięcie zezwolenia.

Gazeta Prawna nr 88/2016

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 października 2013 r. sygn. akt I SA/Po 389/13 w sprawie ze skargi H. [...] S.A. z siedzibą w P. (obecnie: H. [...] sp. z o.o. z siedzibą w P.) na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 2013 r. nr ILPB3/423-418/12-2/AO w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę, 2) zasądza od H. [...] sp. z o.o. z siedzibą w P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 380 (słownie: trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sygnatura akt II FSK 838/14

U z a s a d n i e n i e

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uwzględnił skargę Spółki Akcyjnej H. [...] z siedzibą w P. i uchylił indywidualną interpretację Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

We wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego skarżąca Spółka podała, że na mocy zezwolenia z dnia 22 kwietnia 2011 r. prowadziła działalność gospodarczą na terenie K. Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Dnia 17 lutego 2012 r. jej zarząd zadecydował o wycofaniu się Spółki z działalności na terenie Strefy, dnia 26 czerwca 2012 r. skarżąca wystąpiła do Ministra Gospodarki o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia, co nastąpiło decyzją z dnia 31 lipca 2012 r. Rok podatkowy skarżącej trwa od 1 maja do 30 kwietnia i w roku rozpoczynającym się dnia 1 maja 2013 r. zamierza skorzystać z ulgi technologicznej, o której mowa w art. 18b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: u.p.d.o.p.). Zadała pytanie, czy należy uznać, że w roku podatkowym poprzedzającym poniesienie wydatków na nabycie nowych technologii, to jest w roku podatkowym trwającym od dnia 1 maja 2012 r. do dnia 30 kwietnia 2013 r., nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - zajmując stanowisko, że prawidłowa jest odpowiedź twierdząca, ponieważ pomimo wydania decyzji wygaszającej zezwolenie na działalność w strefie w dniu 31 lipca 2013 r., zezwolenie to wygasło od momentu powstania przesłanek uzasadniających bezprzedmiotowość zezwolenia, to jest już w lutym 2012 r., jako że na mocy art. 162 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej K.p.a.) decyzja stwierdzająca wygaśnięcie innej decyzji ma charakter deklaratoryjny.