Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2016 r., sygn. I FSK 1836/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA del. Bogusław Wolas (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 1 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 836/14 w sprawie ze skargi W. spółki z o.o. w S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 14 stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2) zasądza od W. spółki z o.o. w S. na rzecz Ministra Finansów kwotę 340 zł (słownie: trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 1 lipca 2014 r wydanym w sprawie sygn. akt I SA/Kr 836/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 14 stycznia 2014 r Nr [...] zaskarżoną przez W. Spółkę z o o w S.

Z przedstawionego przez Sąd I Instancji stanu faktycznego wynika, że we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 30 września 2013 r. wyżej wymieniona spółka przedstawiając stan faktyczny podała, że w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (produkcja materiałów ogniotrwałych przeznaczonych na rynek hutniczy) posiada i wykorzystuje flotę samochodów osobowych, użytkowanych na podstawie umów leasingu zawartych z różnymi leasingodawcami. Odrębnie od umów leasingu, zostały dodatkowo zawarte również umowy ramowe - serwisu lub zarządzania flotą (dalej określane łącznie jako umowy serwisowe). Świadczenia wynikające z umów serwisowych były do siebie zbliżone i obejmowały takie usługi jak: serwis, wymiana i naprawa ogumienia, udostępnianie samochodów zastępczych, zarządzanie flotą, ubezpieczenie pojazdów (lub pośrednictwo w zawieraniu umów ubezpieczenia) oraz assistance. Na podstawie zawartych umów leasingodawcy wystawiali co miesiąc na rzecz skarżącej odrębne faktury z tytułu opłat leasingowych oraz opłat serwisowych. Skarżąca zapewniła, że wykorzystuje samochody do działalności przedsiębiorstwa w całości związanej z czynnościami opodatkowanymi (dającymi prawo do odliczenia podatku od towarów i usług). Rozliczenia z tytułu umów leasingu oraz umów serwisowych były dokonywane w latach 2011 - 2013 oraz miały być dokonywane w przyszłości.