Wyrok NSA z dnia 20 lipca 2016 r., sygn. II FSK 1754/14

Indywidualne interpretacje prawa podatkowego nie są aktami administracyjnymi, nie mają mocy formalnie wiążącej w stosunku do ich adresatów jak i organów podatkowych

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Danuta Małysz, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 2318/13 w sprawie ze skargi R. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 14 października 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 lutego 2014 r. w sprawie sygn. akt I SA/Wr 2318/13 w sprawie ze skargi R.K. (dalej: "Skarżący", "Wnioskodawca") na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 14 października 2013 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie z dnia 3 września 2013 r.

Stan sprawy przedstawia się następująco:

Skarżący wniósł o wydanie interpretacji indywidualnej, przedstawiając we wniosku następujący stan faktyczny. Jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w L. Sp. z o.o., w ramach obowiązków pracowniczych został delegowany do prac przy projektach badawczych współfinansowanych z uzyskanych przez pracodawcę środków pochodzących z bezzwrotnej pomocy, udzielonej przez Komisję Europejską (tzw. grantów). W ramach istniejącego stosunku pracy tylko część pracy z etatu była wykonywana przy wymienionych projektach, co jest potwierdzone wewnętrzną dokumentacją tej spółki. Za wykonywaną pracę przy projektach wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie, które było finansowane przez spółkę bezpośrednio z grantów. Od tej części wynagrodzenia pracodawca nie pobierał jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż zastosował zwolnienie z opodatkowania tych dochodów zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."). Wnioskodawca zaznaczył, że powyższe zwolnienie zostało zastosowane przez pracodawcę w wyniku uzyskania interpretacji indywidualnej. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, potwierdził bowiem, że dochody osób fizycznych zatrudnionych przez spółkę do realizacji projektu w części opłacanej z grantu Komisji Europejskiej są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych w świetle art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. oraz (w odrębnej interpretacji indywidualnej), że Spółka może skorygować wcześniej pobrany podatek od wypłaconych wynagrodzeń. Wnioskodawca został poinformowany o powyższym zwolnieniu przez pracodawcę. Co do pozostałej części wynagrodzenia, niezwiązanego z wykonywaną pracą na rzecz projektów i nieopłacanego z uzyskanych grantów, spółka pobierała zaliczki na podatek dochodowy na zasadach ogólnych. Wnioskodawca został poinformowany przez pracodawcę, iż Minister Finansów pismami z dnia 9 kwietnia 2013 r., 11 kwietnia 2013 r. i 22 kwietnia 2013 r., zmienił z urzędu interpretacje indywidualne odnoszące się do ww. projektów, uznając, iż zwolnieniem o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. nie są objęte osoby będące pracownikami (podwykonawcami) bezpośredniego wykonawcy. Zwolnienie to odnosi się wprost do beneficjenta środków pochodzących ze źródeł wymienionych w przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a), a tym samym dochód pracownika uzyskany w związku z wykonywaniem czynności na zlecenie pracodawcy (beneficjenta) nie korzysta ze zwolnienia, bowiem nie jest spełniona przesłanka określona pod lit. b) (art. 21 ust. 1 pkt 46).