Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2016 r., sygn. I GSK 791/16

Naczelny Sąd Administracyjny podkreśla, że przedmiot sporu nie jest zagadnieniem nowym. W omawianej kwestii, w sposób jednolity wypowiadały się sądy administracyjne, przyjmując, że przedmiotowe zwolnienie nie obejmuje sytuacji, gdy paliwo lotnicze jest wykorzystywane do celów służbowych, chyba że służy to wykonywaniu przez przedsiębiorstwo odpłatnych usług lotniczych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek (spr.) sędzia NSA Dariusz Dudra sędzia del. WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. S.A w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 stycznia 2016 r. sygn. akt III SA/GL 2321/15 w sprawie ze skargi A. S.A w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 21 września 2015 r. Nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 22 stycznia 2016 r., sygn. akt III SA/GL 2321/15 oddalił skargę A. S. A. w Katowicach (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia 21 września 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd I instancji rozstrzygał w następującym stanie faktycznym i prawnym: Naczelnik Urzędu Celnego w Katowicach (dalej: organ I instancji) decyzją z dnia 20 maja 2014 r., nr [...], określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiąc sierpień 2014 r. w kwocie 2 629,00 zł. W uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że skarżąca jako zarejestrowany podmiot zużywający w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. kupowała benzyny lotnicze AV GAS 100LL (kod CN 2710 11 31), które następnie używała do lotów śmigłowcem Robinson R44 Raven II w prowadzonej działalności gospodarczej - w celach służbowych przez pracowników Spółki, jak i członków zarządu oraz w celu odstawienia helikoptera do hangaru. Skarżąca nie posiadała przy tym certyfikatu przewoźnika oraz koncesji na wykonywanie przewozów lotniczych. Organ I instancji w uzasadnieniu wydanej decyzji przywołał przepis art. 32 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.; dalej: u.p.a) i odnosząc do ustalonego stanu faktycznego sprawy ww. wyjaśnił, że użycie przez stronę wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy było niezgodne z przeznaczeniem do niego uprawniającym. O cenie organu I instancji zwolnienia nie stosuje się w przypadku prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, a właśnie z takimi lotami w rozpoznawanej sprawie mieliśmy do czynienia. Zdaniem organu I instancji art. 32 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 u.p.a. stanowi implementację art. 14 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 283, s. 51; dalej: Dyrektywa energetyczna), który stanowi, że państwa członkowskie zwalniają od podatku produkty energetyczne dostarczane w celu zastosowania jako paliwo do celów żeglugi powietrznej innej niż prywatne loty niehandlowe. Wskazano przy tym, że dla celów dyrektywy "prywatne loty niehandlowe" oznaczają każde użycie samolotu przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną lub prawną korzystającą z niego na zasadzie najmu lub w jakikolwiek inny sposób, we wszelkich celach innych niż handlowe, w szczególności nie w celu przewozu pasażerów lub towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz władz publicznych. Powyższe oznaczało, że zwolnienie od akcyzy dotyczy sytuacji, gdy dokonywany statkiem powietrznym przewóz osób lub towarów służy wyłącznie świadczeniu przez podmiot odpłatnych usług lotniczych. A zatem ze zwolnienia korzystać może jedynie paliwo wykorzystywane do lotów o charakterze komercyjnym (za wynagrodzeniem).