Wyrok NSA z dnia 5 stycznia 2016 r., sygn. I OSK 1693/15

Przy interpretacji przepisów prawa pierwszeństwo ma wykładnia językowa, gramatyczna. Jeżeli zaakceptowanie jej pozwala na zrozumienie przepisu należy się do niej ograniczyć bez konieczności sięgania do wykładni systemowej czy celowościowej. Tylko wówczas posłużenie się tymi wykładniami jest konieczne, jeżeli wykładnia gramatyczna prowadziłaby do wniosków absurdalnych, nie dających się zaakceptować, czy powodowałaby w rezultacie naruszenie prawa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.) Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Kamińska po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 4 marca 2015 r. sygn. akt II SAB/Ke 8/15 w sprawie ze skargi S.K. na bezczynność Starosty Koneckiego w przedmiocie nadania klauzuli dokumentom geodezyjnym oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 4 marca 2015 r., sygn. akt II SAB/Ke 8/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, po rozpoznaniu skargi S. K. na bezczynność Starosty Koneckiego w przedmiocie nadania klauzuli dokumentom geodezyjnym, zobowiązał Starostę do opatrzenia dokumentów przeznaczonych dla podmiotu, na rzecz którego S. K. zrealizował prace geodezyjne odpowiednimi klauzulami urzędowymi, w terminie 7 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku. Jednocześnie Sąd określił, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa oraz zasądził zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że: Ze skargi wynika, iż S. K. 16 października 2014 r. złożył zawiadomienie do Starosty Koneckiego o wykonaniu pracy geodezyjnej, wcześniej zgłoszonej, polegającej na wykonaniu mapy do celów projektowych budowy domu opieki dla osób starszych, a wraz z zawiadomieniem przekazał dokumentację techniczną oraz wymagane przepisami zbiory danych, a także dokumenty dla podmiotu zamawiającego pracę geodezyjną - 3 egzemplarze map do celów projektowych, celem opatrzenia ich przez organ klauzulami urzędowymi. Starosta, 5 listopada 2014 r., dokonał wpisu przekazanej dokumentacji do ewidencji, jednak nie opatrzył 3 egzemplarzy przekazanych mu map odpowiednimi klauzulami urzędowymi, informując S. K., że może opatrzyć mapy klauzulami pod warunkiem złożenia wniosku o uwierzytelnienie dokumentów, co wiąże się z opłatą w kwocie 50 zł i 5 zł za kopię uwierzytelnianego dokumentu. Skarżący, wobec braku pieczęci urzędowych na dokumentach, nie mogąc wywiązać się ze zlecenia, które dotyczyło dostarczenia zamawiającemu 3 egz. opieczętowanych map do celów projektowych i nie godząc się na ponoszenie dodatkowych kosztów związanych z uwierzytelnieniem dokumentów, wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa, wskazując, że Starosta Konecki nie przeanalizował art. 12b ust. 5 ustawy z dnia z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r., nr 193, poz. 1287 ze zm.), bowiem założył, że jest on tożsamy z przepisami dotyczącymi uwierzytelniania, a są to dwie różne czynności. Starosta może żądać opłat za uwierzytelnianie dokumentów, co wynika z art. 40b ustawy, ale następuje to w wyniku złożenia dobrowolnego wniosku o uwierzytelnienie, co nie jest sprzeczne z wypełnianiem obowiązku wynikającego z art. 12b ust. 5 ustawy, czyli przyjęciem operatu technicznego do zasobu, w tym opatrzeniem odpowiednimi klauzulami dokumentów dla zamawiającego. Skarżący zarzucił też błędną interpretację przez organ rodzaju dokumentów podlegających uwierzytelnianiu, bowiem Starosta sformułował pogląd, że mapa do celów projektowych, jako dokumentacja geodezyjna sporządzona dla potrzeb budownictwa, nie jest przedmiotem uwierzytelnienia, o którym mowa w przepisach rozporządzenia wydanego na podstawie delegacji ustawowej z art. 12d ust. 2 ustawy, natomiast mapa ta nie należy do dokumentów na potrzeby postępowań administracyjnych, sądowych lub czynności cywilnoprawnych, ale do opracowań geodezyjno-kartograficznych na potrzeby budownictwa, zatem nie podlega czynnościom regulowanym rozporządzeniem o uwierzytelnianiu. Skarżący powołał się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. akt III SAB/Lu 74/14, w którym Sąd ten orzekł, że art. 12b ust. 5 znowelizowanej ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne jasno przewiduje, że w przypadku przyjęcia dokumentów do zasobu, organ dokonuje odpowiedniego wpisu i opatruje stosownymi klauzulami dokumenty przeznaczone dla podmiotu, który zamówił ich wykonanie u geodety, podkreślając, że z przywołanego wyroku jasno wynika, że nawet dokumentacja wykonana dla potrzeb postępowań administracyjnych, sądowych oraz czynności cywilnoprawnych winna być nieodpłatnie opatrywana klauzulami urzędowymi w trybie art. 12b ust.5 ustawy, a nie na odrębny wniosek o tzw. "uwierzytelnienie", a więc i za odpłatnością.