Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. I OSK 111/15

Kontrola sądowoadministracyjna nie obejmuje natomiast oceny, w jaki sposób organy administracji, realizując określoną politykę stosowania prawa, wypełniają treść pozasystemowych kryteriów słusznościowych czy celowościowych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia del. WSA Dorota Apostolidis Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 450/14 w sprawie ze skargi R. L. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od R. L. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 października 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 450/14 oddalił skargę R. L. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Kom. R. L. podjął służbę w Policji w 1994 r. Ostatnio w Komendzie Miejskiej Policji w D. zajmował stanowisko specjalisty w Wydziale [...].

[...] Komendant Wojewódzki Policji w [...] rozkazem personalnym z dnia [...] września 2013 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.; dalej jako "ustawa o Policji") oraz art.108 kpa, orzekł o zwolnieniu R. L. ze służby w Policji z dniem 16 października 2013 r., nadając jednocześnie powyższej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu swego rozkazu personalnego organ stwierdził między innymi, że Policja jest formacją powołaną do zwalczania przestępczości i realizowania innych zadań określonych przez ustawodawcę w art.1 policyjnej pragmatyki służbowej. Z uwagi na specyfikę zadań powierzonych Policji w szeregach tej formacji mogą pozostawać wyłącznie funkcjonariusze o nieposzlakowanej opinii. W przypadku postawienia zarzutów dotyczących popełnienia przestępstw umyślnych o charakterze korupcyjnym policjant traci przymiot osoby o nieposzlakowanej opinii, a w związku z tym nie posiadając atrybutu niezbędnego do realizowania zadań Policji, nie może dalej pełnić służby w omawianej formacji. W dniu 30 grudnia 2010 r. Prokuratura Okręgowa w [...] skierowała do sądu akt oskarżenia, w którym między innymi R. L. oskarżono o popełnienie przestępstw umyślnych, ściganych z oskarżenia publicznego, to jest czynów przewidzianych w art. 231 § 1 kk i art. 239 § 1 kk oraz o czyn z art. 231 § 1 kk i art. 239 § 1 kk i art. 271 § 1 kk i art. 228 § 3 kk. Powyższe przestępstwa mają charakter korupcyjny i zostały popełnione w związku z wykonywaniem przez policjanta funkcji publicznych. Przestępcze działanie policjanta miało przy tym polegać na tym, że w zamian za uzyskanie korzyści majątkowych w kwocie 5000 zł poświadczał on nieprawdę w dokumentacji służbowej i podejmował inne czynności mające na celu uniknięcie przez sprawców odpowiedzialności za popełnione rozboje. Postępowanie karne wszczęte przeciwko R. L. nie zostało jeszcze zakończone i obecnie nie można przewidzieć jak długo będzie ono jeszcze trwało. Okoliczność ta nie może mieć jednak w sprawie decydującego znaczenia. Istotne przede wszystkim jest to, że z uwagi na charakter przypisywanych R. L. przestępstw policjant ten nie spełnia wymogu przewidzianego w art.25 ust.1 ustawy o Policji. Podkreślić ponadto należy, że R. L. od ponad 7 lat faktycznie nie pełni służby. Policjant najpierw przez 6 lat był zawieszony w czynnościach służbowych. Następnie na przemian korzystał z zaległych urlopów wypoczynkowych i ze zwolnień lekarskich, przedstawiając od dnia [...] maja 2013 r. kolejne zaświadczenia lekarskie. Fakt niepełnienia przez R. L. służby przez tak długi czas nie pozostaje bez wpływu na możliwość sprawnego funkcjonowania macierzystej jednostki Policji oraz na kwalifikacje policjanta, w tym na jego znajomość uregulowań wewnątrzresortowych niezbędnych do prawidłowego wykonywania zadań służbowych. Dodać również trzeba, że w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania Policji ustawodawca dopuścił możliwość eliminowanie z jej grona policjantów niezdolnych do wykonywania zadań stawianych przed formacją. Możliwe zatem jest rozwiązanie stosunku służbowego z policjantem, wobec którego nie zachodzą inne przesłanki zwolnieniowe, a którego dalsze pozostawanie w służbie ze względu na dobro formacji byłoby niepożądane. Wszystkie wskazane okoliczności mieszczą się w pojęciu "ważny interes służby" w rozumieniu art. art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji. Zachodziły zatem przesłanki do rozwiązania z R. L. stosunku służbowego na wskazanej podstawie.