Wyrok NSA z dnia 31 maja 2016 r., sygn. II OSK 2337/14
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia del. NSA Jacek Hyla (spr.) Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 320/14 w sprawie ze skargi Z. S.A. z siedzibą w K. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "B." oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 320/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę Z. S.A. z siedzibą w K. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] września 2013 r., nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru "B.".
W uzasadnieniu wyroku wskazano, że skarżąca Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonych w K. oznaczonych w ewidencji gruntów jako działki [...] i [...]. Zgodnie z zaskarżonym planem działki te znajdują się na terenie oznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem [...]. W myśl § 35 planu tereny oznaczone symbolami od [...] do [...] wyznaczone są z przeznaczeniem pod zieleń urządzoną: powszechnie, publicznie dostępny ogród - park miejski - B.. Skarżący twierdzi, że wskazane postanowienie planu narusza interes skarżącej spółki poprzez znaczne ograniczenia w zakresie właściwego korzystania z prawa własności nieruchomości poprzez przeznaczenie nieruchomości będących w użytkowaniu wieczystym pod zieleń urządzoną publicznie i powszechnie.
Podniesiono w skardze także, że nie można ustanowić ograniczeń, które przekraczałyby pewien stopień uciążliwości, naruszając proporcję pomiędzy skalą ograniczeń konstytucyjnie chronionego prawa i wagą interesu publicznego, czy wartości konstytucyjne ze względu na które się wprowadza. Skarżąca Spółka powołała się także na konstytucyjną zasadę równości wobec prawa jak i zasadę proporcjonalności.
