Wyrok NSA z dnia 19 maja 2017 r., sygn. II GSK 2525/15

Ubezpieczenie społeczne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zabłocka Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Dąbek Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt III SA/Lu 126/15 w sprawie ze skargi S.K. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz S.K. 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 126/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę S.K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przedstawił na wstępie stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, że wnioskiem z dnia 3 września 2013 r. skarżący zwrócił się o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...], Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 28 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.), odmówił skarżącemu umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od lipca 2002 r. do grudnia 2002 r.; na ubezpieczenie zdrowotne za okres maj - czerwiec 2002 r. oraz odsetek od tych należności. Decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...], wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Prezes ZUS utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] listopada 2013 r. W wyniku skargi na tę decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2014 r., sygn. akt III SA/Lu 214/14 uchylił decyzję ZUS z dnia [...] stycznia 2014 r. z uwagi na nienależyte wyjaśnienie stanu faktycznego, z naruszeniem reguł postępowania określonych w art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. Sąd wskazał, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy, organ winien uwzględnić, że postanowieniami z dnia 31 grudnia 2013 r. umorzone zostały dwa postępowania egzekucyjne prowadzone przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w C. i ustalić czy podstawą faktyczną umorzenia była bezskuteczność egzekucji wynikająca z braku majątku, z którego można prowadzić egzekucję lub z oczywistości, że nie uzyska się kwot przekraczających wydatki egzekucyjne w tym postępowaniu. Sąd uznał, że nie jest przekonywujące stanowisko organu, że w ustalonym stanie faktycznym nie zachodzi sytuacja przewidziana w § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca