Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. I FSK 1118/16

Podatek od towarów i usług

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.), Sędzia NSA Izabela Najda - Ossowska, Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 17 lutego 2016 r., sygn. akt I SA/Go 501/15 w sprawie ze skargi R. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze) z dnia 4 listopada 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z 17 lutego 2016 r. w sprawie I SA/Go 501/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę R. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z 4 listopada 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w Zielonej Górze utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. z 19 czerwca 2015 r., którą określono Skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe. Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił, że w kontrolowanym okresie Skarżący prowadził działalność handlową polegającą na oferowaniu i sprzedaży nowych telefonów komórkowych, które zostały nabyte w niemieckich sieciach handlowych w celu dalszej odsprzedaży za pośrednictwem portalu Allegro w Polsce za pomocą dwóch kont o nazwach: r. (w okresie III-VI, XII 2007r. i I-II 2008 r.), a. (w okresie VI-XII 2007 r., I-XII 2008 r., I-IV, X-XI 2009 r.). Z ustaleń Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. wynikało, że Skarżący wysyłał telefony z Polski do polskich odbiorców, korzystając przy tym z usług Poczty Polskiej oraz firmy kurierskiej. Zapłaty za towar wpływały na rachunek bankowy Strony otwarty i prowadzony w Banku Handlowym w Warszawie S.A. Skarżący nie prowadził żadnych ksiąg ani ewidencji dotyczących wskazanej działalności handlowej. W ocenie organu, działalność prowadzona przez Stronę stanowiła handlową działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu i na własny rachunek. Wobec braku ksiąg podatkowych za 2008 r., pozwalających na określenie podstawy opodatkowania, organ kontroli skarbowej określił tę podstawę w drodze oszacowania, w oparciu o wpływy na rachunek bankowy Strony pomniejszone o dokonane zwroty wpłat, wpłaty gotówkowe wskazujące, że były to wpłaty własne Skarżącego, wpłaty niepowiązane z działalnością gospodarczą, jak i o wpłaty ze sprzedaży prywatnych telefonów Skarżącego. Z uwagi na to, że Skarżący nie był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, organ kontroli skarbowej, odmówił mu prawa do odliczenia podatku naliczonego.