Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. II FSK 1350/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA del. Marek Olejnik, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 16 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Lu 681/15 w sprawie ze skargi G.W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 17 kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G.W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L. kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 16 grudnia 2015 r. o sygn. I SA/Lu 681/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę G.W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z 17 kwietnia 2015 r. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2009 r.

Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:

Decyzją z 15 października 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. ustalił skarżącemu zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2009 r. w kwocie 11.066 zł. Podstawą wydania decyzji były ustalenia poczynione w trakcie postępowania kontrolnego przeprowadzonego w zakresie źródeł pochodzenia majątku, wskazujące na poniesienie przez skarżącego w 2009 r., wspólnie z żoną wydatków w kwocie 29.508,72 zł, które nie miały pokrycia w opodatkowanych, bądź wolnych od opodatkowania źródłach przychodów i posiadanych wcześniej zasobach majątkowych.

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego, decyzją z 17 kwietnia 2015 r., Dyrektor Izby Skarbowej w L. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ stwierdził, że dokonując ustalenia nadwyżki wydatków poniesionych w 2009 r. nad osiągniętymi przychodami, uwzględnił jako mienie zgromadzone na dzień 1 stycznia 2009 r. oszczędności zgromadzone w systemie bankowym na kontach złotówkowych i dewizowych w łącznej kwocie 484.470 zł. W ocenie organu, brak było podstaw do uznania, że podatnik na koniec 2008 r. posiadał w sejfie gotówkę w wysokości 10.000 zł, bowiem powyższe nie znajduje żadnego potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym. Przesłuchany na tą okoliczność świadek Jerzy Wlazło, oraz żona podatnika przesłuchana w charakterze strony nie potwierdzili w sposób jednoznaczny, że G.W. przechowywał w sejfie gotówkę w ww. kwocie. Organ odwoławczy nie podzielił zarzutu nieuwzględnienia przez organ podatkowy pożyczki udzielonej podatnikowi w 2007 r. przez P.K.. Wyjaśnił, że organ I instancji, prowadząc równolegle w stosunku do małżonków W. postępowania w zakresie źródeł pochodzenia majątku oraz przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2008 r. dokonał szczegółowej analizy stanu oszczędności podatników na koniec każdego roku za lata 1989-2007. W rozliczeniu za rok 2007 uwzględniona została kwota pożyczki udzielonej przez P.K.. Analiza danych dotyczących roku 2007 wykazała, że na koniec roku wystąpiła nadwyżka wydatków nad przychodami w kwocie 161.200,57 zł. Z tego powodu środki te nie mogły stanowić źródeł finansowania wydatków roku 2009.