Wyrok NSA z dnia 25 maja 2018 r., sygn. II FSK 1971/16

Naruszenie przez organ odwoławczy art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej jest naruszeniem przepisów postępowania, które może doprowadzić do uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a., jednakże wspomniane naruszenie musi mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Cezary Koziński, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 926/15 w sprawie ze skargi S.W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S.W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 lutego 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 926/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S.W. (dalej jako "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lutego 2015 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że decyzją z dnia 7 listopada 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. określił Skarżącemu zobowiązanie w podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokościach 2 824 zł, 4 312 zł, 478 zł, 2 468 zł i 7 283 zł z tytułu umów depozytu nieprawidłowego zawartych w dniach: 18 lutego, 26 lutego, 14 maja, 23 grudnia i 30 grudnia 2010 r., na mocy których M.W. (brat Skarżącego) oddał Skarżącemu i jego żonie na przechowanie środki pieniężne wysokościach odpowiednio: 141 220 zł, 215 610 zł, 23 900 zł, 123 400 zł oraz 364 160 zł. Wskazał też, że żona Skarżącego jest solidarnie zobowiązana do zapłaty ww. podatku.