Wyrok NSA z dnia 11 września 2018 r., sygn. I FSK 1765/16

Interpretacje podatkowe; Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 11 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. sp. z o. o. w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Gl 2084/15 w sprawie ze skargi C. sp. z o. o. w C. na interpretację indywidualną Ministra Finansów (obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej) z dnia 24 czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 24 czerwca 2015 r., nr [...], 3) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz C. sp. z o. o. w C. kwotę 837 (słownie: osiemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organem.

1.1. Wyrokiem z 18 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Gl 2084/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę C. [...] sp. z o.o. z siedzibą w C. (dalej: Skarżąca lub Spółka) na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 24 czerwca 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji podał, że we wniosku o wydanie tej interpretacji Skarżąca wskazała, iż jest producentem części samochodowych oraz czynnym podatnikiem podatku U.P.T.U.. Zawarła w Polsce umowę składu konsygnacyjnego z podmiotem krajowym, czynnym podatnikiem podatku U.P.T.U.. Kontrahent ten jest również producentem części samochodowych i nabywane od Spółki części wykorzystuje do wytwarzania swoich produktów. Skład kontrahenta nie jest składem konsygnacyjnym. Na podstawie pro formy i dokumentu przewozowego Spółka dostarcza towary do składu konsygnacyjnego kontrahenta, gdzie są one przechowywane, w udostępnionym przez kontrahenta miejscu, oddzielnie od innych towarów i oznaczone jako stanowiące własność Spółki. Własność towarów oraz ryzyko ich utraty lub zniszczenia przechodzi na kontrahenta dopiero w momencie pobrania towarów z magazynu, na dowód czego tworzony jest dokument WZ, w którym wydającym towar jest Spółka, a odbiorcą kontrahent. Kontrahent ubezpiecza przy tym wszystkie towary magazynowane w składzie konsygnacyjnym. Skarżąca podkreśliła, że taki model współpracy zapewnia kontrahentowi ciągłość dostaw i w konsekwencji ciągłość produkcji, gdyż towary należące do Spółki może pobrać z magazynu w każdej chwili. Zgodnie z umową składu konsygnacyjnego, Spółka jest zobowiązana do wystawiania faktur obejmujących wszystkie towary pobrane przez kontrahenta w danym tygodniu. Przyjęto zatem tygodniowy okres rozliczeniowy. Spółka wystawia faktury w terminie ustawowym. Wynagrodzenie za dostarczone towary jest ustalone w euro. W związku z tym Spółka przelicza na złotówki kwotę podatku należnego wynikającego z faktury obejmującej dostawy towarów dokonane w danym tygodniu, uwzględniając kurs średni euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. To oznacza, że Spółka stosuje kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień 7 dniowego okresu rozliczeniowego.