Wyrok NSA z dnia 6 września 2018 r., sygn. II FSK 2343/16
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia WSA (del.) Piotr Przybysz, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Łd 26/16 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 6 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. R. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w L. kwotę 2400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 26/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę J. R. (zwanego dalej "Skarżącym", "Podatnikiem") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 listopada 2015 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r.
Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 15 czerwca 2015 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. określił Skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych według stawki liniowej w wysokości 19% za 2012 r. w kwocie 40.377 zł.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej uchylił w całości decyzję organu I instancji i określił Skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. w kwocie 40.328 zł.
W skardze na powyższą decyzję Podatnik wniósł o jej uchylenie, podnosząc zarzuty naruszenia:
- art. 23 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - zwanej dalej "O.p.") w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.f."), poprzez ich niezastosowanie w odniesieniu do wydatków - kosztów uzyskania przychodów w zakresie usług geodezyjnych, w sytuacji gdy zachodziły ku temu przesłanki;
