Wyrok NSA z dnia 11 lipca 2018 r., sygn. II FSK 2027/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Grażyna Nasierowska, WSA del. Maciej Kurasz, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 20 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Go 91/16 w sprawie ze skargi A. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 19 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2016 r. o sygn. I SA/Go 91/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę A. N. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze (dalej: Dyrektor IS) z dnia 19 stycznia 2016 r. o nr [...] przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Gorzowie Wielkopolskim).

2.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w uzasadnieniu wyroku podał, że Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w Z. (dalej: organ pierwszej instancji) decyzją z dnia 13 stycznia 2015 r. określił skarżącej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w wysokości 3.123 zł. Po rozpatrzeniu wniesionego przez skarżącą odwołania Dyrektor IS decyzją z dnia 1 kwietnia 2015 r. uchylił powyższą decyzję w całości i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.

2.2. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia 12 października 2015 r., organ pierwszej instancji określił skarżącej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w kwocie 4.109 zł. W uzasadnieniu decyzji podał, że skarżąca w latach 2008-2011 w sposób ciągły i zorganizowany dokonywała sprzedaży mebli i przedmioty wyposażenia za pośrednictwem Internetowego portalu aukcyjnego. Zdaniem organu pierwszej instancji, ilość, częstotliwość oraz ciągłość dokonywanych przez skarżącą transakcji sprzedaży wskazuje na prowadzenie handlu internetowego na znaczną skalę, co nosi znamiona działalności gospodarczej. W ocenie organu pierwszej instancji, spełnione zostały warunki do uznania skarżącej za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w odniesieniu do czynności polegających na wyprzedaży mebli i przedmiotów wyposażenia. Jakkolwiek gromadzenie i posiadanie kolekcji mogło być uznane za działanie w celach osobistych, o tyle sukcesywne, stałe, regularne i ciągłe ich zbywanie w okresie kilku lat, na rzecz znacznej ilości nabywców, nosiło cechy uczestnictwa w profesjonalnym obrocie gospodarczym. W konsekwencji, na podstawie art. 23 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.; dalej: o.p.) organ pierwszej instancji określił podstawę opodatkowania w drodze oszacowania. Stwierdzając brak możliwości zastosowania metod szacowania wymienionych w art. 23 § 3 o.p., ustalił wynik finansowy działalności gospodarczej prowadzonej przez skarżącą oraz zobowiązanie podatkowe za 2010 r. w oparciu o art. 23 § 4 o.p. na podstawie dowodów potwierdzających uzyskane przychody i poniesione wydatki: wykazu transakcji za 2010 r. przedłożonego przez skarżącą w toku postępowania kontrolnego, uzupełnionych informacji dotyczących transakcji sprzedaży dokonanej przez nią za pośrednictwem portalu aukcyjnego za 2010 r., szczegółowej analizy wydruku rachunku bankowego skarżącej oraz wyjaśnień kontrahentów.