Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2018 r., sygn. I OSK 1725/17
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie NSA Marek Stojanowski del. WSA Marian Wolanin (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Rz 1214/16 w sprawie ze skargi R. P. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w R. z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania I. oddala skargę kasacyjną, II. zasądza od Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w R. na rzecz R. P. kwotę 257 (słownie: dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych z tytułu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Rz 1212/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, po rozpatrzeniu skargi R. P., uchylił decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w R. z dnia [...] czerwca 2016 r., Nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Zakładu Karnego w R. z dnia [...] marca 2016 r., Nr [...], w przedmiocie zwrotu równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania.
W skardze kasacyjnej od powołanego wyroku pełnomocnik Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w R. zarzucił naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 178 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. z 2017 r. poz. 631, ze zm.) w zw. z art. 145 § 1 ust. 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948, ze zm.) - dalej ppsa, polegającą na uznaniu, że uprawnienie określone w art. 178 ust. 1 pkt 1 ustawy o Służbie Więziennej, tj. równoważnik pieniężny z tytułu braku mieszkania, przysługuje funkcjonariuszowi pod warunkiem, że on sam lub jego małżonek nie posiada w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego lub domu, który zaspokaja jego potrzeby mieszkaniowe, przez co należy rozumieć możliwość jego zasiedlenia, o czym decydują takie okoliczności, jak np. ilość osób w nim zamieszkujących, brak zgody pozostałych współwłaścicieli, czy warunki techniczne, podczas gdy z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że negatywną przesłanką do przyznania uprawnienia jest sam fakt posiadania tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego lub domu.
