Wyrok NSA z dnia 10 maja 2019 r., sygn. I FSK 762/17
Podatek od towarów i usług
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Danuta Oleś (sprawozdawca), Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Joanna Tararuj-Młynik, po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 lutego 2017 r. sygn. akt I SA/Po 760/16 w sprawie ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące od stycznia do lipca 2011 r. i od września do grudnia 2011 r. oraz podatku od towarów i usług za sierpień 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu na rzecz E. sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Skargą kasacyjną został zaskarżony wyrok z 16 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Po 760/16, którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną przez E. sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej: "spółka" lub "skarżąca") decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 grudnia 2015 r. w przedmiocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za okres od stycznia do lipca 2011 r. i od września do grudnia 2011 r. oraz podatku od towarów i usług za sierpień 2011 r.
W skardze kasacyjnej organ podatkowy zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając naruszenie:
1. art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., daje: "P.p.s.a.") polegające na naruszeniu przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię dokonaną przez Sąd art. 119 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm., dalej jako "ustawa o VAT"), poprzez stwierdzenie, że podatek VAT należny z tytułu importu usług może, w oparciu o postanowienie art. 308 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE nr 347 poz. 1 ze zm. - dalej jako: "Dyrektywa 2006/112/WE") stanowić element kalkulacyjny marży, o której mowa w art. 119 ust. 2 ustawy o VAT,
