Wyrok NSA z dnia 1 sierpnia 2019 r., sygn. II FSK 2708/17

Użyte w przepisie art. 14b § 3 O.p. sformułowanie: "własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej" wskazuje na obowiązek wnioskodawcy podania przepisów prawa, o interpretację których wnosi. Poprzez ocenę prawną, o której mowa w tym przepisie, należy rozumieć opinię wnioskodawcy co do skutków, jakie prawo podatkowe wiąże z przedstawionym opisem stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. Uczynienie zadość wymogowi przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego wymaga wskazania przez wnioskodawcę przepisów prawa, na tle których formułowana jest ocena. Brak ich wskazania sprawia, że wnioskodawca nie przedstawia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej, a w konsekwencji - organ interpretacyjny nie jest w stanie dokonać oceny stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawny tej oceny, do czego zobowiązuje go przepis art. 14c § 1 O.p.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca - Sędzia NSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA (del.) Zbigniew Romała, Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. K. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 31 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 217/17 w sprawie ze skargi D. K. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 15 grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od D. K. S. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.