Wyrok NSA z dnia 29 marca 2019 r., sygn. I GSK 1138/18
Egzekucyjne postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek Sędzia del. WSA Izabella Janson (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 lipca 2016 r. sygn. akt I SA/Lu 1426/15 w sprawie ze skargi P. P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Lu 1426/15 uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia [...] października 2015 r. nr [...] (dalej też: "Dyrektor Izby Skarbowej", "organ") utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Puławach (dalej też: "organ egzekucyjny") z dnia [...] listopada 2014 r., odmawiające P. P. (dalej też: "skarżący", "strona", "zobowiązany") umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...].
Przedstawiając stan faktyczny i prawny Sąd I instancji wskazał, że w stosunku do skarżącego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] prowadzona jest egzekucja składek na ubezpieczenie społeczne rolników za IV kwartał 2002 r. oraz za I, II i III kwartał 2003 r. Organ mając na względzie stanowisko zaprezentowane w sprawie sygn. akt I SA/Lu 236/15 żądanie zobowiązanego rozpoznał jako wniosek o umorzenie powyższego postępowania egzekucyjnego w świetle przesłanki z art. 59 § 1 pkt 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U.2014.1619 ze zm. w brzmieniu na dzień wydania kontrolowanego postanowienia - u.p.e.a.).
Organ wskazał, że należności zobowiązanego objęte realizowanym tytułem wykonawczym z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] nie są przedawnione. Wyjaśnił, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 1998 r. składki na ubezpieczenie społeczne rolników ulegały przedawnieniu z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin ich płatności. Stanowił o tym art. 52 ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (wówczas Dz.U.1998.7.25 - dalej jako: "ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników") w zw. z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (wówczas Dz.U.1997.137.926 ze zm., obecnie Dz.U.2015.613 ze zm. - dalej jako: "o.p."). Następnie od dnia 2 maja 2004 r. przedawnienie tych składek normuje art. 41 b ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, wprowadzony przez ustawę nowelizującą m.in. omawianą ustawę o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U.2004.91.873). W myśl regulacji zawartej w art. 41 b ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników należności z tytułu omawianych składek ulegają przedawnieniu po upływie 10 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne. Jednocześnie organ zauważył, że termin przedawnienia w wymiarze 10 lat ma zastosowanie również do tych składek na ubezpieczenie społeczne rolników, które stały się wymagalne przed dniem 2 maja 2004 r., kiedy wszedł w życie art. 41 b ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Ustawa wprowadzająca art. 41 b do ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników nie zawiera żadnych szczególnych rozwiązań międzyczasowych, a zasadą jest stosowanie nowego prawa zarówno do stanów faktycznych zaistniałych po dniu wejścia w życie nowelizacji, jak i tych istniejących w dacie, kiedy zaczęła obowiązywać.