Wyrok NSA z dnia 18 lutego 2020 r., sygn. II FSK 631/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia del. WSA Agnieszka Krawczyk, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. K. oraz J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 października 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 781/17 w sprawie ze skargi J. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 kwietnia 2017 r. nr [...] oraz skargi J. M. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 kwietnia 2017 r. [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. K. oraz J. M. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 października 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 781/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi J. K. i J. M. (dalej jako "Skarżący") na interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako "Dyrektor KIS") z dnia 7 kwietnia 2017 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych (treść uzasadnienia ww. wyroku dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).

W skardze kasacyjnej Skarżący, reprezentowani przez adwokata, zaskarżyli powyższy wyrok w całości, zarzucając mu na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", naruszenie:

- przepisów prawa materialnego, poprzez błędną wykładnię art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.d.o.f.", polegającą na nieprawidłowym uznaniu, że poniesione przez spółkę jawną, której wspólnikami są Skarżący, objęte wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnych w tej sprawie wydatki w postaci kosztów procesu zasądzonych od spółki jawnej na rzecz Banku w postępowaniu sądowym o uznanie za bezskuteczną wobec Banku umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie własności nieruchomości, z której własnością jest związany udział we współwłasności w części wspólnej budynku, z dnia 26 lutego 2013 r. nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu Skarżących w części przypadającej na nich proporcjonalnie do prawa udziału w zysku spółki jawnej, ponieważ działania tej spółki w odniesieniu do wskazanego we wnioskach wydatku nie zostały poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, a także nie były racjonalne;