Wyrok NSA z dnia 11 sierpnia 2020 r., sygn. II FSK 1218/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędziowie Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Sylwester Golec, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 grudnia 2017 r. sygn. akt I SA/Po 838/17 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę w całości, 3) zasądza od J. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 2000 (dwa tysiące) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1 Wyrokiem z 7 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Po 838/17, w sprawie ze skargi J. S. (dalej: "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z 9 maja 2017 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej zwana: "p.p.s.a.") uchylił zaskarżoną decyzję. Wyrok jest dostępny na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (zwana dalej: "CBOSA").

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego P. decyzją z dnia 2 lutego 2017 r., określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r. w wysokości 56.220 zł. W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że podatnik prowadził działalność gospodarczą związaną ze sportem od dnia 18 maja 2006 r. do dnia 30 kwietnia 2015 r. i wybrał opodatkowanie dochodu na zasadach określonych w art. 9a ust. 2 w zw. z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm. - dalej zwana: "u.p.d.o.f.") - tzw. podatek liniowy 19%. W dniu 30 kwietnia 2013 r. podatnik zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej, a wobec jej niepodjęcia w okresie 24 miesięcy, z dniem 10 listopada 2015 r. został wykreślony z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: "CEIDG"). W dniu 29 marca 2016 r. podatnik wraz z małżonką złożył w Urzędzie Skarbowym P. zeznanie PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2015. Podatnik w zeznaniu wykazał przychód z działalności wykonywanej osobiście (w tym umowa o dzieło i zlecenia) oraz przychód z tytułu praw autorskich w łącznej wysokości 398.529,67 zł, podatek należny w wysokości 43.690,00 zł oraz kwotę do zapłaty w wysokości 18.077,00 zł. Żona podatnika nie wykazała w zeznaniu żadnych przychodów. W dniu 30 września 2016 r. podatnik złożył korektę tego zeznania, w którym rozliczył się indywidualnie i wykazał przychód z działalności wykonywanej osobiście (w tym umowa o dzieło i zlecenia) oraz przychód z tytułu praw autorskich w łącznej wysokości 398.529,67 zł, podatek należny w wysokości 56.220,00 zł oraz kwotę podatku do zapłaty w wysokości 30.613,00 zł. Następnie 17 października 2016 r. podatnik złożył kolejną korektę zeznania PIT-37 za 2015 r., w którym ponownie rozliczył się wspólnie z małżonką. W korekcie tej wykazał przychód, podatek należny i kwotę do zapłaty w takich samych wysokościach jak w pierwotnie złożonej deklaracji z 29 marca 2016 r. W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego organ I instancji stwierdził, że podatnik w 2015 r. nie spełnił warunków do łącznego opodatkowania dochodów wspólnie z małżonką, o których mowa w art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f. Wskazano, że podatnik dokonał wyboru opodatkowania podatkiem liniowym rejestrując 18 maja 2006 r. działalność gospodarczą i nie zrezygnował z tej formy opodatkowania, aż do wykreślenia działalności gospodarczej z CEIDG 10 listopada 2015 r. Tym samym spełnił warunki do korzystania z formy opodatkowania podatkiem liniowym w 2015 r. W ocenie organu I instancji, już sam fakt wyboru przez podatnika sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f., nawet gdy faktycznie nie zostały one uzyskane, powoduje utratę możliwości wspólnego opodatkowania dochodów obojga małżonków. Zaznaczono, że w sprawie nie jest istotna okoliczność, że podatnik miał zawieszoną działalność gospodarczą i nie uzyskał z niej w 2015 r. przychodu.

1.3. W odwołaniu z dnia 20 lutego 2017 r. podatnik wniósł o uchylenie powyższej decyzji, zarzucając jej naruszenie art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f. w wyniku błędnej wykładni i niewłaściwego zastosowania polegające na bezpodstawnym i błędnym uznaniu, że w wyniku zgłoszenia organowi ewidencyjnemu CEIDG faktu zawieszenia działalności gospodarczej z dniem 30 kwietnia 2013 r. i niemożności w związku z tym prowadzenia i uzyskiwania dochodów z działalności gospodarczej, istnieje konieczność zgłoszenia organowi podatkowemu zmiany opodatkowania z podatku liniowego na zasady ogólne w zakresie zawieszenia, a w konsekwencji w przypadku niezgłoszenia takiej zmiany formy opodatkowania mają do zawieszonego podatnika zastosowanie przepisy art. 30c u.p.d.o.f., a tym samym nie może on korzystać z preferencyjnego rozliczenia z małżonkiem.