Wyrok NSA z dnia 5 sierpnia 2021 r., sygn. II FSK 577/21

Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 stycznia 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 1378/20 w sprawie ze skargi W. [...] S.A. z siedzibą w C.-D. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z 20 stycznia 2021 r., w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 1378/20, ze skargi W. [...] ,,D." S.A. w C. - D. (dalej: "Skarżąca", "wnioskodawca", "spółka") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 sierpnia 2020 r. przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej zwana: "p.p.s.a.") uchylił zaskarżoną interpretację. Wyrok jest dostępny na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/, dalej "CBOSA".

1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy. We wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi na działalność badawczo-rozwojową przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca to producent półfabrykatów z metali nieżelaznych, a w szczególności prętów, rur, płaskowników i wielu innych. Nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, nie był i nie jest ani mikroprzedsiębiorcą ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. 2018 poz. 646). W związku z wprowadzeniem od 1 stycznia 2016 r. nowej regulacji w zakresie ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, zamierza korzystać z tej ulgi w związku z prowadzoną przez siebie działalnością badawczo-rozwojową. Działalność badawczo-rozwojową realizuje poprzez projekt dotyczący opracowania i weryfikacji w warunkach przemysłowych spółki technologii produkcji wyrobów ciągnionych w postaci prętów, rur i kształtowników ze stopów Cu aplikacyjnych w przemyśle instalacyjnym, armaturowym, elektrotechnicznym i samochodowym (dalej: "Projekt B+R"). Najważniejszym etapem prac rozwojowych jest zaprojektowanie i budowa innowacyjnej linii do wytwarzania wyrobów ciągnionych zapewniających idealną geometrię, strukturę i własności innowacyjnych wyrobów. Celem projektu jest komercjalizacja wyników prac rozwojowych w zakresie innowacyjnych wyrobów ze stopów Cu, przeznaczonych do obróbki na nowoczesnych automatach skrawających.

Cel ten zostanie osiągnięty poprzez realizację prac rozwojowych, których rezultatem jest ostateczny kształt technologii umożliwiający rozpoczęcie produkcji innowacyjnych wyrobów ze stopów Cu o innowacyjnych parametrach. Najważniejszym etapem prac rozwojowych jest innowacyjna linia demonstracyjna do budowy technologii przetwarzania prasówki na wyroby ciągnione zapewniające idealną geometrię, strukturę i własności innowacyjnych wyrobów. Opracowana i wdrożona innowacyjna technologia pozwoli na uzyskanie produktów o oczekiwanych przez rynek parametrach jakościowych, a opracowana technologia i dostosowane do jej zastosowania ogniwa technologiczne w wyniku ich uzupełnienia o dodatkowe stanowiska przemysłowe mają charakter innowacyjny nie tylko w skali spółki, ale również w skali całego rynku. Wnioskodawca wyodrębnia koszty ponoszone w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej zwana: "u.p.d.o.p."), uzyskuje przychody z zysków kapitałowych i nie zamierza skorzystać w stosunku do tych przychodów z odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową. W związku z realizacją Projektu B+R wnioskodawca ponosi m.in. 1) koszty związane z zatrudnieniem pracowników technicznych i pomocniczych; 2) koszty związane z zakupem elementów stanowiska prototypowego. W związku z realizacją Projektu B+R, wnioskodawca poniósł koszty związane z opracowaniem i zakupem elementów stanowiska prototypowego, tj.: wyciągarka, piła latająca, elementy układy sterowania, prostarka dwuwalcowa. Opracowanie oraz zakup tych urządzeń był niezbędny do budowy prototypowej linii technologicznej w obrębie prototypowych rozwiązań prasowni i trawialni oraz prototypowego stanowiska do testowania procesów ciągnienia, prostowania, cięcia oraz fazowania prętów, rur i kształtowników w ramach opracowanego procesu technologicznego. Podkreślono, że celem samego Projektu B+R było opracowanie zarówno nowych, prototypowych elementów innowacyjnej linii technologicznej (budowa prototypu) jak i innowacyjnej technologii produkcji możliwej do zastosowania przy ich wykorzystaniu. Z uwagi na koszty budowy takiego prototypu, po jego opracowaniu prototyp ten może być wykorzystywany komercyjnie. Specyfika Projektu B+R nie polegała na zaprojektowaniu i budowie całkowicie nowej linii technologicznej, a na uzupełnieniu i zmodyfikowaniu istniejącego i działającego na bieżąco ciągu technologicznego, część nowych elementów stanowiska prototypowego (prototypów) musiała być użytkowana w ramach bieżąco wykonywanej produkcji, z wykorzystaniem poprzedniej tj. zmienianej technologii produkcji. Poprzez użycie, nawet w ramach bieżącej produkcji, nowych elementów np. piły latającej, osiągnięto efekt w postaci automatyzacji jednej z czynności, która w dotychczasowym procesie była wykonywana ręcznie przez pracowników technicznych, co również można uznać za innowacje w skali przedsiębiorstwa wnioskodawcy. Jedynie prototypowa prostarka dwuwalcowa była wykorzystywana wyłącznie do testów, wdrożenia i wykorzystania nowej technologii. Odpisy amortyzacyjne z tytułu nabycia powyższych środków zostały (zostaną) zaliczone przez wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu, w części nie dofinansowanej. W związku z realizowanym Projektem B+R, wnioskodawca ponosił także koszty związane z leasingiem następujących urządzeń: a) urządzenia w obrębie stanowiska prototypowego do testowania procesów ciągnienia, prostowania, cięcia oraz fazowania prętów, rur i kształtowników oraz materiały niezbędne dla zapewniania prawidłowej pracy prototypowego stanowiska; b) urządzenie do kontroli jakości powierzchni; c) urządzenie do badania prostości. Urządzenia te wykorzystywane były jedynie w celu realizacji Projektu B+R - etap prac polegającym na testowaniu nowej technologii. Po wdrożeniu nowej technologii będą one wykorzystywane do bieżącej produkcji. Umowy leasingu zostały zawarte przed rozpoczęciem testów i również opłaty z tytułu umów leasingu były ponoszone przed ich rozpoczęciem. Opłaty te będą również ponoszone po zakończeniu Projektu B+R (do końca realizacji umowy leasingowej). Ponadto, wnioskodawca ponosił także koszty związane z leasingiem urządzeń prototypowych w ramach odlewni, a także w ramach prasowni i trawialni (filtr wody chłodzącej, induktor z osłonami cewek, nagrzewnica gazowa). Te urządzenia wykorzystywane były przez wnioskodawcę w trybie mieszanym tj. zarówno do celów związanych z bieżącą produkcją spółki, jak i realizacją Projektu B+R (próby). Z uwagi na fakt, iż specyfika Projektu B+R nie polega na zaprojektowaniu i budowie całkowicie nowej linii technologicznej, a na uzupełnieniu i zmodyfikowaniu istniejącego i działającego na bieżąco ciągu technologicznego, część nowych elementów stanowiska prototypowego musiała być użytkowana w ramach bieżąco wykonywanej produkcji, z wykorzystaniem poprzedniej, tj. zmienianej technologii produkcji. Leasing opisanych powyżej urządzeń stanowił tzw. leasing operacyjny. Poszczególne opłaty i raty i leasingowe były zaliczane przez wnioskodawcę bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 17b u.p.d.o.p., w części niedofinansowanej. W związku z powyższym opisem zadano pytania (odnośnie do pytań wskazanych we wniosku oznaczonych jak 1 i 2, organ uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe i nie stanowią one przedmiotu niniejszej sprawy):