Wyrok NSA z dnia 4 lipca 2023 r., sygn. III OSK 1303/22

Wodne prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędziowie: Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 stycznia 2022 r., sygn. akt II SA/Kr 1211/21 w sprawie ze skargi Gminy K. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] sierpnia 2021 r. znak: [...] w przedmiocie określenia opłaty za usługi wodne oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 stycznia 2022 r., sygn. akt II SA/Kr 1211/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: Sąd I instancji) oddalił skargę Gminy K. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] sierpnia 2021 r. znak: [...] w przedmiocie określenia opłaty za usługi wodne.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się Gmina K. (dalej: skarżąca kasacyjnie) i w skardze kasacyjnej zarzuciła wyrokowi:

I. naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

1) naruszenie art. 3 § 2 pkt 1 p.p.s.a, art. 146 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w zw. z art. 7, art. 7a § 1 art. 77 § 1 oraz art. 80 k.p.a. poprzez niepodjęcie wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy mając na względzie interes społeczny i słuszny interes strony oraz nierozpatrzenie w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego w sprawie, a w szczególności ograniczenia ustaleń dokonanych przez organ I i II instancji, stanowiących podstawę wydanego rozstrzygnięcia, w zasadzie do istnienia pozwolenia wodnoprawego, bez analizy okoliczności wynikających z jego treści i nierozpoznania istoty sprawy, tj. ustalenia, czy Gmina K. jako właścicielka kanału M. zobowiązana jest do ponoszenia opłaty za usługi wodne w świetle zasady wynikającej z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2625 ze zm.) – dalej: Prawo wodne; zaniechanie obowiązku interpretacji i zastosowania przepisów na korzyść strony skarżącej; charakter opłat za usługi wodne, jako daniny publicznej wymaga od organu stosowania wykładni prawa zawężającej ingerencję w uprawnienia jednostki i stosowania zasady rozstrzygania wątpliwości interpretacyjnych na korzyść strony (art. 7a § 1 k.p.a.);