Wyrok SA w Szczecinie z dnia 27 listopada 2007 r., sygn. III APa 27/07

Wierzytelności w stosunku do masy upadłości, powstałe po dniu ogłoszenia upadłości, nie podlegają zgłoszeniu i są zaspokajane bezpośrednio z masy upadłości w trybie podziału zgodnie z art. 204 i 205 prawa upadłościowego, w kolejności określonej w tych przepisach, tj. wierzytelność główna w II kategorii zaspokojenia, a odsetki od niej w VII kategorii zaspokojenia, a zaś jak uczynił syndyk wierzytelność i odsetki w II kategorii zaspokojenia.
Łącznymi przesłankami uznania zobowiązania z bezpodstawnego wzbogacenia na podstawie art. 405 k.c jest uzyskanie korzyści majątkowej, osiągnięcie korzyści z majątku innej osoby, związek między wzbogaceniem a zubożeniem oraz brak podstawy prawnej w uzyskaniu korzyści czyli u podstaw korzyści majątkowej nie leży ani czynność prawna, ani przepis ustawy, ani orzeczenie sądu lub decyzja administracyjna. Prawomocne orzeczenie sądowe tworzy tytuł prawny wyłączający przesłanki bezpodstawnego wzbogacenia oraz nienależnego świadczenia

W stanie faktycznym sprawy Syndyk masy upadłości Przedsiębiorstwa B. w S. żądał od pracownika A. B. zasądzenia kwoty 94.316,67 zł z ustawowymi odsetkami twierdząc, że wypłacając pozwanemu odszkodowanie tytułu umowy o zakazie konkurencji w związku z wyrokiem sądowym dokonał również zapłaty odsetek to, jednak bez podstawy prawnej i z przekroczeniem kompetencji syndyka albowiem odsetki mogły być wypłacone jedynie wraz z realizacją wierzytelności należących do VII kategorii zaspokajania - zgodnie z art. 204 Pawa upadłościowego - te prawdopodobnie w ogóle nie zostaną zrealizowane. Pozwany został więc bezpodstawnie wzbogacony.