Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 12 marca 2003 r. sygn. III CZP 85/02

Prezes SN Tadeusz Ereciński (przewodniczący)

Sędzia SN Jacek Gudowski

Sędzia SN Marian Kocon

Sędzia SN Zbigniew Kwaśniewski

Sędzia SN Henryk Pietrzkowski

Sędzia SN Tadeusz Wiśniewski (sprawozdawca)

Sędzia SN Hubert Wrzeszcz

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w K. przeciwko Przedsiębiorstwu Wielobranżowemu „P.”, spółka z o.o. w K. o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 12 marca 2003 r., przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Wiśniewskiego, zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 4 października 2002 r., III CZP 57/02:

„Czy dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie, w której Zakład Ubezpieczeń Społecznych domaga się na podstawie art. 527 k.c. ochrony należności z tytułu składki na ubezpieczenie społeczne ?”

podjął uchwałę:

Droga sądowa w sprawie, w której Zakład Ubezpieczeń Społecznych domaga się na podstawie art. 527 k.c. ochrony należności z tytułu składki na ubezpieczenie społeczne, jest dopuszczalna.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 4 października 2002 r. Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów przedstawił do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Sądu Najwyższego przytoczone w sentencji zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości.

Wątpliwości te nasunęły się składowi orzekającemu ze względu na powstałą w orzecznictwie Sądu Najwyższego różnicę poglądów w kwestii dopuszczalności drogi sądowej w razie domagania się przez stronę powodową ochrony wierzytelności publicznoprawnej przy wykorzystaniu instrumentu cywilnoprawnego. Zagadnienie to wyłoniło się w sprawie, w której Sąd Apelacyjny w Gdańsku, rozpatrując zażalenie powoda na postanowienie Sądu pierwszej instancji o odrzuceniu pozwu, powziął wątpliwość co do tego, czy przewidziana w art. 527 i nast. k.c. ochrona wierzyciela w razie niewypłacalności dłużnika jest dopuszczalna, jeżeli wierzytelność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wynika z niezapłacenia przez dłużnika składek na ubezpieczenie społeczne i na podstawie art. 390 § 1 k.p.c. przedstawił ją jako zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00