Uchwała SN z dnia 18 marca 2008 r., sygn. II PZP 2/08

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (przewodniczący), SSN Roman Kuczyński, SSA Jolanta Pietrzak (sprawozdawca)

Protokolant Ewa Wolna

w sprawie z powództwa Elżbiety W.

przeciwko Microsoft Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie

o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 18 marca 2008 r.,

zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Okręgowy w W.

postanowieniem z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt VII Pa 97/07,

"1. czy dopuszczalne jest rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownicy (art. 52 § 1 kp) w okresie ciąży pracownicy (art. 177 § 1 kp) w sytuacji gdy u pracodawcy brak jest zakładowej organizacji związkowej bądź taka organizacja funkcjonuje ale pracownica nie jest jej członkiem?"

"2. czy w przypadku niedopuszczalności rozwiązania umowy o pracę opisanym w punkcie pierwszym pytania, w stosunku do kobiety w ciąży z którą rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z jej winy w okresie biegnącego już wypowiedzenia tej umowy, podstawę do zasądzenia odszkodowania będzie stanowił art. 60 kp?"

podjął uchwałę:

1. W sytuacji, gdy u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, bądź taka organizacja funkcjonuje, ale nie reprezentuje interesów pracownicy, dopuszczalne jest rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia w okresie ciąży pracownicy (art. 177 § 1 k.p.);

2. Odmawia udzielenia odpowiedzi na drugie pytanie.

Uzasadnienie:

Przytoczone w sentencji uchwały zagadnienia prawne, przedstawione do wyjaśnienia Sądowi Najwyższemu, wyłoniły się na tle następującego stanu faktycznego:

Powódka Elżbieta W. była zatrudniona w pozwanej Microsoft Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie w ramach umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku specjalisty do spraw marketingu od 10 września 2001 r. W czerwcu 2002 r. powódka otrzymała niedostateczną ocenę swojej pracy i została objęta planem poprawy. W październiku 2002 r. bezpośredni przełożony powódki Tomasz M. złożył wniosek do prezesa zarządu Spółki o rozwiązanie z pracownicą umowy o pracę za wypowiedzeniem.