Postanowienie SN z dnia 17 września 2008 r., sygn. II KK 60/08

1. Sprzeczność w treści orzeczenia uniemożliwiająca jego wykonanie, to sprzeczność w treści samego orzeczenia między jego poszczególnymi rozstrzygnięciami, a nie sprzeczność między orzeczeniem i jego uzasadnieniem. W dodatku ma to być sprzeczność, która uniemożliwia wykonanie tego orzeczenia, a nie jedynie taka, która to wykonanie utrudnia.

2. Sprostowanie omyłek pisarskich i rachunkowych w orzeczeniu nie jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy ich „techniczno-pisarski” charakter nie jest oczywisty, a sprostowanie błędnego zapisu w orzeczeniu w istocie doprowadziłoby nie do pozornej, lecz rzeczywistej ingerencji w materialną treść orzeczenia.