Opinia rzecznika generalnego Tizzano przedstawiona w dniu 16 grudnia 2004 r. - Société financire i industrielle du Peloux przeciwko Axa Belgium oraz inne. - Sprawa C-112/03., sygn. C-112/03

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ANTONIA TIZZANA

przedstawiona w dniu 16 grudnia 2004 r.(1)

Sprawa C‑112/03

Société financičre et industrielle du Peloux

przeciwko

Axa Belgium

Zurich Assurance SA

AIG Europe SA

Fortis Corporate Insurance SA

Gerling Konzern Belgique SA

Établissement Bernard Laiterie du Chatelard

Calland Réalisation SARL

Josephowi Callandowi

Maurice’owi Picardowi

Abeille Assurance Cie

Mutuelles du Mans

SA SMABTP

Axa Corporate Solutions Assurance SA

Zurich International France SA

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez cour d’appel de Grenoble (Francja)]

Konwencja brukselska - Artykuł 12 - Jurysdykcja w sprawach dotyczących umów ubezpieczenia - Klauzula dotycząca jurysdykcji - Możliwość powołania się na nią wobec ubezpieczonego będącego osobą trzecią

I -    Wprowadzenie

1.     Niniejsza sprawa dotyczy pytania prejudycjalnego w kwestii wykładni konwencji brukselskiej z 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych (zwanej dalej „konwencją brukselską” lub „konwencją”)(2), przedłożonego Trybunałowi Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich przez cour d’appel de Grenoble (Francja).

2.     Sąd krajowy pyta zasadniczo, czy można się powołać na klauzulę dotyczącą jurysdykcji zawartą zgodnie z wymogami art. 12 pkt 3 konwencji brukselskiej wobec ubezpieczonego lub wobec uposażonego z polisy ubezpieczeniowej, jeśli strona ta nie jest jednocześnie ubezpieczającym.

II - Ramy prawne

Przepisy konwencji brukselskiej

3.     Konwencja brukselska odnosi się do sporów w sprawach cywilnych i handlowych, a jej celem jest określenie, poprzez przepisy zamieszczone w tytule II, jurysdykcji sądów w umawiających się państwach na obszarze Wspólnoty Europejskiej.

4.     Ogólna reguła, wyrażona w art. 2 konwencji, oparta jest na zasadzie, że jurysdykcja należy do sądu miejsca zamieszkania pozwanego. Konwencja czyni jednak istotne wyjątki od tej reguły, zarówno przewidując jurysdykcję szczególną (tytuł II rozdział 2) i jurysdykcję wyłączną (rozdział 5) oraz jurysdykcję umowną (rozdział 6) w kontekście ogólnego systemu, jak i tworząc podsystemy oparte na zasadzie zupełnie innej, a mianowicie ochrony strony słabszej (rozdziały 3 i 4). Pierwszorzędne znaczenie ma tutaj tytuł II rozdział 3 konwencji. Zgodnie z art. 7 jurysdykcję w sprawach dotyczących umów ubezpieczenia określają następujące po nim artykuły (8-12) w sposób całkiem autonomiczny w stosunku do reguł ustanowionych w rozdziałach 1 i 2 tego tytułu.