Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 marca 2005 r. - Staatssecretaris van Financiën przeciwko Arthur Andersen & Co. Accountants c.s. - Sprawa C-472/03., sygn. C-472/03

Sprawa C-472/03

Staatssecretaris van Financiën

przeciwko

Arthur Andersen & Co. Accountants c.s.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden)

Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 13 część B lit. a) - Zwolnienie od podatku usług pokrewnych czynnościom ubezpieczeniowym, dokonywanym przez brokerów i pośredników ubezpieczeniowych - Ubezpieczenia na życie - Czynności „back office”

Opinia rzecznika generalnego M. Poiaresa Madura przedstawiona w dniu 12 stycznia 2005 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 marca 2005 r.   I‑0000

Streszczenie wyroku

Postanowienia podatkowe - Harmonizacja ustawodawstw - Podatki obrotowe - Wspólny system podatku od wartości dodanej - Zwolnienia przewidziane w szóstej dyrektywie - Zwolnienia przewidziane dla usług pokrewnych czynnościom ubezpieczeniowym, dokonywanym przez brokerów i pośredników ubezpieczeniowych - Pojęcie - Czynności „back office” polegające na wspieraniu zakładu ubezpieczeniowego w wykonywaniu jego działalności - Wyłączenie

(dyrektywa Rady 77/388, art. 13 część B lit. a))

Artykuł 13 część B lit. a) szóstej dyrektywy 77/388, dotyczący zwolnienia od podatku od wartości dodanej czynności ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, w tym usług pokrewnych tym czynnościom, należy interpretować w ten sposób, że czynności „back office”, polegające na wykonywaniu za wynagrodzeniem usług na rzecz zakładu ubezpieczeniowego, nie stanowią usług pokrewnych czynnościom ubezpieczeniowym dokonywanym przez brokera bądź pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu tego przepisu.

W istocie skoro, z jednej strony, wspomniane usługi posiadają specyficzne elementy, takie jak ustalanie i wypłata prowizji pośrednikom ubezpieczeniowym, utrzymywanie kontaktów z pośrednikami, zarządzanie aspektami związanymi z reasekuracją oraz dostarczanie informacji pośrednikom ubezpieczeniowym i administracji podatkowej, a z drugiej strony, istotne aspekty pośrednictwa ubezpieczeniowego, takie jak wyszukiwanie klientów ubezpieczeniowych i kontaktowanie ich z ubezpieczycielem, nie mają miejsca w tym przypadku, to czynności, o których mowa, muszą być rozumiane jako forma współpracy polegająca na wspieraniu zakładu ubezpieczeniowego w wykonywaniu normalnie należącej do niego działalności, bez wchodzenia w stosunki umowne z ubezpieczonymi, i oznaczają podział działalności zakładu ubezpieczeniowego, a nie świadczenie usług przez pośrednika ubezpieczeniowego.