Opinia rzecznika generalnego Geelhoed przedstawiona w dniu 13 stycznia 2005 r. - Spadkobiercy Annette Keller przeciwko Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS) i Instituto Nacional de Gestión Sanitaria (Ingesa). - Sprawa C-145/03., sygn. C-145/03
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
L. A. GEELHOEDA
przedstawiona w dniu 13 stycznia 2005 r.(1)
Sprawa C-145/03
Spadkobiercy Annette Keller
przeciwko
Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS)
oraz
Instituto Nacional de Gestión Sanitaria (Ingesa),
wcześniej Instituto Nacional de la Salud (Insalud)
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Juzgado de lo Social nr 20 w Madrycie (Hiszpania)]
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Juzgado de lo Social nr 20 w Madrycie - Wykładnia art. 3, 19 i 22 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, zmienionego i uaktualnionego rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2001/83 z dnia 2 czerwca 1983 r. - Ubezpieczenie zdrowotne - Obowiązek zwrotu przez instytucję właściwego państwa członkowskiego kosztów hospitalizacji w państwie niebędącym członkiem Unii Europejskiej w oparciu o decyzję instytucji państwa pobytu
I - Wprowadzenie
1. Zasadnicze pytanie, na które należy odpowiedzieć w tej sprawie, to czy właściwa instytucja zabezpieczenia społecznego w państwie członkowskim, która udzieliła zgody pracownikowi najemnemu podlegającemu jej systemowi zabezpieczenia społecznego na skorzystanie z zabiegów medycznych w innym państwie członkowskim, jest zobowiązana do zwrotu kosztów zabiegów medycznych wykonywanych w przypadku zagrożenia życia, jeżeli służby medyczne tego drugiego państwa członkowskiego zdecydowały, że zabiegi te mogą być przeprowadzone wyłącznie przez instytucję medyczną w kraju nienależącym do Unii Europejskiej.
II - Właściwe przepisy prawa wspólnotowego i krajowego
2. Właściwe przepisy prawa wspólnotowego to art. 3 ust. 1 oraz 22 ust. 1 lit. a) i c) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (dalej zwanego rozporządzeniem 1408/71)() oraz art. 22 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72 z dnia 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (dalej rozporządzenie 574/72)().
