Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 kwietnia 2007 r. - A.G.M.-COS.MET Srl przeciwko Suomen valtio i Tarmo Lehtinen. - Sprawa C-470/03., sygn. C-470/03

WYROK TRYBUNAŁU (wielka izba)

z dnia 17 kwietnia 2007 r.(*)

Dyrektywa 98/37/WE - Środki o skutku równoważnym - Maszyny uznane za zgodne z dyrektywą 98/37/WE - Krytyka wyrażona publicznie przez urzędnika państwowego

W sprawie C‑470/03

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Tampereen käräjäoikeus (Finlandia) postanowieniem z dnia 7 listopada 2003 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 11 listopada 2003 r., w postępowaniu:

A.G.M.-COS.MET Srl

przeciwko

Suomen valtio,

Tarmowi Lehtinenowi,

TRYBUNAŁ (wielka izba),

w składzie: V. Skouris, prezes, P. Jann, C.W.A. Timmermans, A. Rosas, K. Lenaerts, prezesi izb, J.N. Cunha Rodrigues, R. Silva de Lapuerta, J. Makarczyk (sprawozdawca), G. Arestis, A. Borg Barthet i M. Ilešič, sędziowie,

rzecznik generalny: J. Kokott,

sekretarz: M. Ferreira, główny administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 19 kwietnia 2005 r.,

rozważywszy uwagi przedstawione:

-       w imieniu A.G.M.-COS.MET Srl przez P. Kyllönena, asianajaja,

-       w imieniu T. Lehtinena przez S. Kemppinena i K. Harenka, asianajajat,

-       w imieniu rządu fińskiego przez T. Pynnę, działającą w charakterze pełnomocnika,

-       w imieniu rządu niderlandzkiego przez H.G. Sevenster i N.A.J. Bela, działających w charakterze pełnomocników,

-       w imieniu rządu szwedzkiego przez A. Krusego, działającego w charakterze pełnomocnika,

-       w imieniu Komisji Wspólnot Europejskich przez M. van Beeka i P. Aalta, działających w charakterze pełnomocników,

po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 17 listopada 2005 r.,

wydaje następujący

Wyrok

1       Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni dyrektywy 98/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do maszyn (Dz.U. L 207, str. 1, zwanej dalej „dyrektywą”) i przesłanek powstania odpowiedzialności państwa członkowskiego i jego urzędników w przypadku naruszenia prawa wspólnotowego.